29 लाड़ा लाड़िये ने बियाह करी लेंदा है, पर लाड़े दा मित्र सोगी खड़ोई करी उदी सुणदा है, लाड़े दियां गल्लां ने बड़ा खुश होंदा है; तियां ही मेरा दिल खुश होई गिया है।
फिरी यीशुऐ अपणे चेलयां ने बोलया, जालू मैं, माणुऐ दे पुत्रे बापस ओणा है, तालू स्वर्गे दा राज्य ऐसा होणा है: दसां कुआरियां अपणिया मशालां लेईकरी लाड़े जो मिलने तांई उदे बियाये जो जाणा।
क्योंकि मैं तुहाड़े ला तियां ही प्यार करदा कने तुहाड़ी चिंता करदा है जियां परमेश्वर करदा है, इस तांई की मैं तुहांजो सिर्फ यीशु मसीह जो देंणे दा बायदा कितया है, जियां इक पिता अपणिया कुआरिया कुड़िया जो उसा दे लाड़े जो देई दिन्दा है, जालू उना दा बियाह होंदा है।
मैं होर भी मतियां गल्लां तुहांजो दसणा चांदा है, पर मैं उना जो इयां चिठिया च नी लिखणा चांदा है, पर मिंजो आस है, की मैं तुहाड़े बाल ओंऐ, कने आमणे सामणे होईकरी गल्लां करे तालू असां पूरी तरा ला खुश होणा।
फिरी उना सत्तां स्वर्गदूतां चे इकी जिना माणुऐ दिया जाति पर सत्त आखरी मुसीबतां ला भरयो कटोरे न्योरे थे, मिंजो सोगी गल्ल किती कने उनी बोलया, “ऐथू ओआ, मैं तिजो लाड़ी दसणी जिदा जल्दी ही छेलुये सोगी बियाह होई जाणा है।”