जालू सै जैतून रुखां दे पाहड़े पर बैठया था, तां चेलयां उदे बाल आई करी उसला पुछया, “सांझो दस ऐ सब कुछ कालू होणा है? कने जालू ऐ सब कुछ पूरा होणेबाला होंगा तां उदा क्या निशाण होणा है?”
“जालू मैं, माणुऐ दे पुत्रे अपणिया महिमा च ओंणा है, कने स्वर्गदूते उदे सोगी ओणा, तालू लोकां दा न्याय करणे तांई उनी अपणे महिमा दे सिहांसने पर विराजमान होणा।”
यीशुऐ भिड़ा कने अपणे चेलयां जो बोलया, मैं तुहांजो ने सच्च बोलदा है, “ऐथू खड़ोतयो लोकां चे कुछ लोक ऐसे न, उना तालू दीकर जिन्दे रेणा है जालू दीकर सै परमेश्वरे दे राज्य जो शक्तिशाली रुपे च अपणे बिच ओंदे नी दिखी लेन।”
इस तांई साड़े प्रभु यीशु मसीह दे बापस ओंणे दीकर कोई कुसी दा न्याय ना करे, क्योंकि परमेश्वरे साफ तरीके ला उना सारे बिचारां जो दसणा जड़े लोकां दे मना च न, जिना दे बारे च कोई नी जाणदा है, उनी उना दे मने दे सारे इरादयां जो प्रगट करणा है, तालू परमेश्वरे दिया तरफा ला हर इकी दी तारीफ होंणी।
ऐ यीशु मसीह दे शब्द न जड़ा उना सारियां गल्लां दी गबाई दिन्दा है जड़ियां इसा कताबा च लिखियां न, सै बोलदा है “हां, मैं तोल्ली ओंणे बाला है।” मैं युहन्ना जबाब दिता, “आमीन, हे प्रभु यीशु मसीह आ।”