पर जालू सै सेवक बाहर निकलया, तां उसयो इक सोगी कम्म करणे बाला साथी मिला, जिनी उसला सो दीनारां (सो दीनार: सो चांदी दे सिक्के) दा कर्ज लिया था; उनी उदा गला पकड़ी करी उसयो बोलया, जड़ा कुछ तेरे पर कर्ज है उसयो भरी दे।
अपणिया जमीन जयादात जो बेचिकरी दान करी दीया; कने अपणे तांई ऐसे बटुऐ बणां, जड़े पराणे नी होंदे, इदा मतलब की स्वर्गे च ऐसा धन गठेरा जड़ा घटदा नी है कने जिसदे नेड़े चोर नी जांदा है, कने खराब करणे बाला कीड़ा नी लगदा।
ऐ सुणीकरी, यीशुऐ उसला बोलया, तिजो च अजे भी इक गल्ला दी कमी है, जा, कने जड़ा कुछ तेरा है उसयो बेची करी गरीबां जो देई दे, तां तिजो स्वर्गे दा धन मिलणा, इयां करणे बाद आ कने मेरा चेला बणिया।
तू कजो अपणे भाईऐ दियां छोटियां-छोटियां गलतियां जो दिखदा है, जड़ियां उदिया हखी च पिये छोटे दे कखे सांई न, कने तिजो अपणियां बडियां-बडियां गलतियां नी मिलदियाँ, जड़ियां तेरियां हखी च इक लठे सांई न।
उनी ऐ गल्ल इस तांई नी बोली की, की उसयो गरीबां दी चिंता थी, पर इस तांई की सै चोर था कने उदे बाल उना दे पैसयां दी थेली रेंदी थी, कने उसा च कोई कुछ पांदे थे, सै कडी लेंदा था।
यहूदा बाल पैसयां दी थेली रेंदी थी, इस तांई कुनी-कुनी समझया, की यीशु उसयो बोला दा है, की जड़ा कुछ सांझो त्योहारे तांई चाईदा सै खरीदी ले, या गरीबां जो कुछ दे।
फिलिप्पुसे उसयो जबाब दिता, “इतणी रोटियां दी कीमत दो सो दिना दिया मजदुरिया दे बराबर होणी, सै भी उना तांई पूरी नि होणी की उना चे हर इकी जणे जो थोड़ी-थोड़ी मिल्ली जा।”