दो दिना बाद फसह कने अखमीरी रोटिया दा त्योहार होणेबाला था। कने बड्डे याजक कने व्यवस्था जो सिखाणे बाले इसा गल्लां दिया तोपा च थे, की यीशुऐ जो कियां धोखे ने पकड़ी करी मारी देन।
फसह दे त्योहरे ला पेहले जालू यीशुऐ जाणी लिया, की मेरा सै बकत आई गिया है की मैं संसारे जो छडी करी अपणे पिता परमेश्वर बाल बापस चली जां, यीशु अपणे चेलयां सोगी हमेशा प्यार करदा रिया, जड़े संसार च यीशुऐ सोगी थे, जदिया प्यार सै करदा था, आखरी दीकर सियुदा ही प्यार रखदा रिया।
फिरी यहूदी लोक यीशु जो कैफा बाल लेई आऐ कने किल्ले जो लेई गे, ऐ रोमी राज्यपाल पिलातुस दा मेहल था, कने ब्यागा दा बकत था पर सै अपु किले अंदर नी गे अगर जांदे तां उना अशुद्ध होई जाणा था, क्योंकि पिलातुस यहूदी नी था। अगर अशुद्ध होई जांदे तां फसह दी रोटी नी खाई सकदे थे।
ओथु यहूदियां दे अपणे धार्मिक रिबाजां दे अनुसार हथ धोणे दा रिबाज था। उना हथ धोणे तांई पथरे दे छे घड़े रखयो थे। जिना च लगभग सौ-सवा-सौ लिटर पांणी ओंदा था।
उना जो लेईकरी उना सोगी अपणे आपे जो शुद्ध करणे दिया बिधिया जो पूरा कर; कने उना तांई खर्चा दे, ताकि सै सिर मुंडवाई सकन। तालू सारयां जो पता लगणा, कि जड़ियां गल्लां उना तेरे बारे च सुणियां न, सै गल्लां सच नी न, कने तू अपु भी मूसा दिया व्यवस्था जो मन्नी करी उदे अनुसार चलदा है।
दूऐ रोजे पौलुसे उना माणुआं सोगी जाई करी अपु जो शुद्ध किता, तां सै मंदरे जो गे, कने ऐ घोषणा किती, कि शुद्धी दे रोज कालू मुकणे न, मतलब की उना चे हर इकी तांई भेंट चढ़ाणे दे दिन कालू पुरे होंणे।