पर जालू तिजो सदगे, तां सारयां ला पिच्छे बालिया जगा जाई करी बेई जा, की जालू सै, जिनी तिजो सदया हे सै ओऐ, कने तिजो ने बोले की हे मित्र, अग्गे जाई करी खास बाली जगा च बैठ; तालू तेरे सोगी बोंणे बालयां दे सामणे तेरी बड़ाई होंणी।
हे फिलिप्पी शेहर दे लोकों, तुसां तां अपु ही जाणदे न जालू मैं तुहांजो यीशु मसीह दा शुभसमाचार सुणाया था कने जालू मैं तुहाड़ी जगा ला मकिदुनिया प्रदेश जो गिया, तालू तुहांजो छडी होर कुनी भी कलीसिया च लेणे-देंणे दे बारे च मेरी सहायता नी किती।
इयां ही तुसां जवान लोकां जो बुड्डे मर्दां दे हुकम मनणा चाईदे। तुसां सारयां जो प्यारभाव ला इक दुज्जे दी सेबा करणी चाईदी, क्योंकि पबित्र शास्त्र च लिख्या है की, “परमेश्वर घमण्डियां दा बिरोध करदा है, पर नम्र लोकां तांई भला है।”