22 पर शाऊल प्रचार करणे च होर भी जादा सामर्थी होंदा गिया, कने इसा गल्ला दा सबूत देई-देईकरी की यीशु ही मसीह है, दमिश्क शेहरे दे रेहणे बाले यहूदियां दा मु बंद करदा रिया।
कने उना गल्लां दा मतलब खोली-खोली करी समझांदा था कि मसीह जो दुख होणा, कने मरयां च जिन्दा होणा जरूरी था; “ऐई यीशु जिदे बारे च मैं प्रचार करता है, सेई मसिहा है।”
जालू सीलास कने तीमुथियुस मकिदुनिया प्रदेशे ला आये, तां पौलुसे तम्बूआं बणाणे दा कम्म छडी दिता कने अपणा सारा बकत बचन सुंणाणे च कने यहूदियां जो गबाई देणे च लाई दिता कि यीशु ही मसीहा है।
तालू यहूदी लोकां जड़े पौलुसे सोगी थे, उना उदे तांई इक दिन तय किता, कने मते भरी लोक उना बाल गिठे होऐ। कने पौलुस ब्यागा ला लेईकरी संझा दीकर मूसा दी व्यवस्था ला कने परमेश्वरे दा संदेश देणेबालयां दियां कताबां ला परमेश्वरे दे राज्य दी गबाई, कने यीशुऐ दे बारे च समझाई-समझाई करी दसदा रिया।
कने सारे सुणनेबाले हेरान होईकरी बोलणा लग्गे, “क्या ऐ सेई माणु नी है, जड़ा यरूशलेम शेहरे च उना जो सतांदा था, जड़े लोक यीशु नाऐ दे बंदे पर भरोसा करदे थे, कने ऐथू भी तांई ही आया था, की उना लोकां जो बन्नी करी बड्डे याजकां बाल लेई जाऐ?”
पर बुद्धिमान लोकां जो शरमिन्दा करणे तांई, परमेश्वरे उना लोकां जो चुणया जड़े संसारे दिया नजरा च मुर्ख न कने ताकतबर लोकां जो शरमिन्दा करणे तांई, परमेश्वरे उना लोकां जो चुणया जड़े संसार दिया नजरा च कमजोर न।