43 पर सूबेदारां पौलुसे जो बचाणे तांई उना जो इस बिचार ला रोकया, कने ऐ बोलया, कि जड़े तेरी सकदे न, सै पेहले छाल देईकरी किनारे जो निकली जा।
जालू लड़ाई बड़ी बदी गेई, तां पलटना दे सरदारे इसी डरे ला कि सै पौलुसे दे टोटे-टोटे नी करी देंन, इस तांई उनी पलटना जो हुकम दिता की सभा दे लोकां बीचे ला पौलुसे जो बचाई करी किले च लेई जा।
कने पौलुसे दिया सवारिया तांई घोड़े जो तैयार रखा ताकि उसयो फेलिक्स राज्यपाले बाल ठीक-ठाक पुजाई सकन।
पर सूबेदारां जाजे दे कपताने कने जाजे दे मालिके दियां गल्लां जो पौलुसे दियां गल्लां ला बदीकरी मनया।
दुऐ रोजे असां सैदा शेहरे च पुज्जी गे कने युलियुसे पौलुसे पर कृपा करिरी उसयो दोस्तां बाल जाणा दिता ताकि उना ला जरूरी चीजां लेई ओऐ।
तां पौलुसे सिपाईयां कने सुबेदारां जो बोलया, “अगर ऐ जाजे पर नी रे, तां तुसां भी नी बची सकदे।”
तालू सपाइयां दा ऐ बिचार होया कि केदियां जो मारी देंन, ऐसा ना होए कि कोई तेरी करी नठी जा।
तिन बरी मैं बेंता ने मार खादी; इक बरी पथरा ने मार खादी; तिन बरी मेरा जाज सुमुद्रे च टूटी करी डूबी गिया, इक रात दिन मैं सुमुद्रे च कटी।