तालू यरूशलेम शेहरे दिया सारिया कलीसिया कने प्रेरितां कने अगुवां जो ऐ खरा लग्गा, कि अपणे चे कुछ माणुआं जो चुणी करी पौलुस कने बरनबासे सोगी अन्ताकिया शेहरे जो भेजन, उना इस तांई यहूदा जो, जिसयो बरअब्बा भी बोलदे न, कने सीलास जो चुणया, कने ऐ दोनों कलीसिया च सारयां ला इज्जतदार अगुवे थे।
कने सै उना जो नी मिल्ले, कने सै चिलांदे होए यासोन कने उदे कुछ मसीह भाईयां जो शेहरे दे हाकिमा सामणे खिची लेई आये, “ऐ लोक जिना सारियां जगा च परेशानी पाईयो है, ऐथू भी आयो न।”
इक राती चेले शाऊले जो पथरे दिया उचिया दिबारा पर लेई आऐ, जड़ी शेहरे दे चारो पासे बणियो थी। तालू उना दिबारां दे खुले हिस्से ला रस्सियां दे सहारे इक बडिया दिया टोकरिया च उसयो थले उतारी दिता। इयां करिरी सै दमिश्क शेहरे ला बची करी निकली गिया।
तुसां अपु ही जाणदे न की तुहाड़े बाल ओणे ला पेला असां फिलिप्पी शेहरे च कितणे दुख झेले। फिर भी परमेश्वरे सांझो इतणी हिम्मत दिती, की तुहाड़े शेहरे दे लोकां ला साड़ा इतणा बिरोध होणे बाद भी असां परमेश्वरे दा शुभसमाचार तुहांजो सुणाया।