13 Eta guero iharrosi nuen ene capaco hegala, eta erran nuen: Jaincoac haina horrela iharros beça bere etche eta lanetaric, ceinac betheco ez batzu hitz hori; horrela içan bedi iharrosia eta erromestua. Eta oste guciac ihardetsi çuen: Halabiz. Eta laudatu çuten Jaincoa. Populuac eguin çuen beraz errana içan cen beçala.
13 Ondoren, nire jantziaren sakela astindu nuen, esanez: —Astindu dezala honela Jainkoak, bere etxetik eta ondasunetatik kanpora botaz, emandako hitza betetzen ez duena! Hustua eta esku-hutsik gera bedi halakoa! —Amen! —erantzun zuen batzar osoak, eta Jauna goretsi zuen. Herriak bete zuen emandako hitza.
Eta erregue xutic eman cen mail baten gainean, eta Jaunaren aitzinean patu eguin çuen Jaunaren ondotic ibilceco eta beguiratzeco haren manamenduac, lekucotasunac eta ceremoniac, bihotz guciz eta arima oroz, liburu hartan iscribatuac ciren batasuneco hitzei beren bideac atheraraztecotzat. Eta populuac onhetsi çuen patua.
Çure ahoaz ez bekaturic eraguin çure haraguiari; eta ez erran aingueruaren aitzinean: Ez da probidenciaric; beldurrez-eta çure solasen contra hasarreturic, Jaincoac urmaria detzan çure escuetaco lan guciac.
Eta norc-ere recebituren ezpaitzaituzte, eta ez çuen hitzey behaturen, etche edo hiri hartaric ilkitean iharros albeitzineçate çuen oinetaco errhautsa.
Bercela, baldin benedica badeçac spirituz, ignorantaren lekua daducanac nolatán erranen du Amen hire remerciamenduaren gainera? ecen hic cer erraiten duan etzeaquic.