Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




ISAIAS 51:9 - Navarro-Labourdin Basque

9 Alcha çaite, alcha, indarra jaunçaçu, oi Jaunaren besoa; alcha çaite hala-nola beihalaco egunetan, mendeetaco goiçaldietan. Ez othe duçu çuc herrautsi hampurutsua, sakitu erainsuguea?

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

9 Esna zaitez, esnatu, Jaun ahaltsu hori, jantzi zaitez indarrez! Esnatu, aspaldi bezala, antzinako garaietan bezala! Ez al zenuen zuk itsas munstroa txikitu eta herensugea sarraskitu?

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




ISAIAS 51:9
40 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Bere indarrean bat-batean bildu ditu itsasoac, eta haren çuhurciac cebatu du hampurutsua.


Jainco da, eta nihorc ecin ihardets dioçoque haren hasarreari, eta haren azpian amor eguiten dute lurra jasaiten dutenec.


Cecenco hainitzec inguratu naute; cecen guicenez sethiatua naiz.


Azqueneraino, aldatuac içanen direnençat; Coreren semeen adigarri. Maitearençat cantica.


Ene bihotzac solas on bat atheratu du; erreguerençat dut ene cantua. Ene mihia çalhuqui iscribatzen duen iscribauaren hegatsaren pare da.


Ikaratu eta nahasi duçu lurra; osa çatzu hunen phuscac, ecen kordocan dago.


Etsaia jarraic bequio ene biciari, atzeman eta lurrean ostica beça, eta ene ospea erabil beça herrauspean.


Eta bere lekucotasuna eraiqui du Jacoben baithan, eta legue bat eçarri du Israelen, Gure arbasoei manatu diotzatenac eçagutarazteaz haren semeei,


Ceren gaitzez bethea baita ene arima, eta ene bicia heriotzera hurbildua.


Gure urtheetaco egunac hirur hogoi eta hamar urthetara helcen dira. Bainan hazcarrec ardiesten badituzte laur hogoi urthe, gaineraco hori ez da hequiençat neke eta oinhace baicic. Guero dathor eztitasuna, eta eramanac gare hemendic.


Norc eçagutzen du çure hasarrearen gaiztasuna, eta norc beldurra gatic jo deçaque


Dabidi berari psalmoa astearen laugarren eguneco. Jauna asperceetaco Jaincoa da; aspercundeetaco Jaincoa trabaric gabe hari da.


Aria hortaz erroçute Israelgo semeei: Ni naiz Jauna, Eguiptoarren presondeguitic atheratuco, eta gathibutasunari itzurico çaituztedana, eta ene besoaren hazcarraz eta erabaquien handiaz berrerosiren çaituztedana.


Egun hartan Jauna bere ezpata gogor, handi eta hazcarrarequin ethorrico da Lebiathanen gainera, sugue hagaren gainera, Lebiathanen gainera, sugue carabilcatsuaren gainera; eta hilen du itsasoan den balea.


Alabainan Eguiptoaren lagunça alferra eta hutsa içanen da. Horren gatic oihu eguin dut horren gainean: Ez da hor hampurusqueriaric baicen; çaudezte gueldiric.


Jaiqui, jaiqui; xuti, Jerusaleme, ceinac Jaunaren escutic edan baituçu haren hasarrezco uncia; ondoraino hustu duçu loasmaco uncia; edan ditutzu ondaquinac eta oro.


Ene prestua hurbil da; ilki da ene salbatzailea, eta ene besoec juiaturen dituzte jendaiac; irlac beguira egonen dire, ene besoaren iguri.


Jaiqui çaite, jaiqui, çure indarraz jaunz çaite, oi Sion; çure ospezco soinecoac jaunçatzu, oi Jerusaleme, ceren gaurgueroz ez baita ingurebaquigaberic eta kutsudunic çutan gaindi iragaitera abiatuco.


Jaunac aguertu du bere beso saindua jendaqui gucien beguietara, eta lurreco eremu guciec ikusiren dute gure Jaincoa ganicaco salbatzailea.


Norc gure erranean hartu du sinheste, eta ceini aguertua içan çaio Jaunaren besua?


Jaunac cin eguin du bere escuinaz eta bere besoco indarraz: Ala! ematen badiotet guehiago çure oguia hazcurri çure etsaiei, eta arrotz-semeec edaten badute çure nekeetaricaco arnoa!


Minça çaite eta erraçu: Hau dio Jainco Jaunac: Huna non heldu natzaican Faraon, Eguiptoco erregue, erainsugue handi, hire ibaien erdian etzaten haicena, eta diocana: Enea da ibaia, eta neronec eguin dut ene burua.


Eguiptoco lurretic ilki cinen egunean beçala, sendagailac erakutsiren diozcat ene populuari.


Çorigaitz hainari ceinac çurari erraten baitio: Atzar çaite! eta ixilic dagoen harriari: Jaic çaite! Harri harec argui othe deçaque? Hara non den urhez eta cilharrez estalia; bainan den-gutieneco hatsic ez da haren sabelean.


Ilki çare çure populuaren salbatzeco, çure Cristorequin gure salbatzeco. Gaixtaguinaren etchean jo duçu burua, haren asentuac aguertu ditutzu gainetic beherera.


Israelec iraganen du itsas-atheca; eta Jaunac joco ditu itsasoan uhinac, eta hibaico osin guciac agorturen dire; eta Asurren burgoitasuna aphaldua içanen da, eta Eguiptoaren manamenduco makilac guibelerat eguinen du.


Ixil egon bedi guiçona Jaunaren aitzinean, ceren ilki baita bere egoitza saindutic.


Botheretsuqui eguin vkan du bere bessoaz: deseguin ditu superboac berén bihotzeco pensamenduan.


Esaias prophetaren hitza compli ledinçát, cein erran vkan baitu, Iauna, norc sinhetsi vkan du gure hitza, eta Iaunaren bessoa nori reuelatu içan çayo?


Baina hec cerbitzatu duqueiten gendea punituren diat nic, dio Iaincoac: eta guero ilkiren dituc, eta cerbitzaturen nié leku hunetan.


Heian Jaincoac eguin içan duen sarthu dela eta beretzat hartu duela jendaqui bat jendaien erditic frogapenez, seinalez eta sendagailaz, guduz, escu hazcarrez eta beso çabalez, eta icigarrico aguerpenez, çuençat çuen Jainco Jaunac Eguipton eguin içan duen beçala, çuen beguien aitzinean;


Cioitela, Esquerrac drauzquiagu hiri Iainco Iaun bothere-gucitacoá, Cein baitaiz, eta Baihincén, eta Ethorteco baitaiz, ceren hartu duán eure puissançá handia, eta ceren hassi duán eure resumá:


Eta iraitz cedin dragoin handia, sugue çahar hura, Deabru eta Satan deitzen dena, ceinec mundu gucia seducitzen baitu: iraitzi içan da bada lurrera, eta haren Aingueruäc harequin iraitz citecen.


Eta Jedeonec ihardetsi cioen: Othoi, ene jauna, baldin Jauna gurequin bada, nolaz atzeman gaituzte hestura hauquiec? non dira haren sendagailac, gure aitec kondatzen çarozquigutenac, erraten çarocutelaric: Jaunac atheratu içan gaitu Eguiptotic? Bainan orai utzi gaitu Jaunac, eta Madianen escuetara eman gaitu.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ