Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




ISAIAS 40:2 - Navarro-Labourdin Basque

2 Minça çaitezte Jerusalemen bihotzari, eta Jerusaleme deith çaçue bere icenaz; ecen akabo dira haren gaitzac, barkatua çaio bere bekatua, bikun içatu du Jauna ganic bere bekatu gucien ordain.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

2 Mintza bihotzera Jerusalemi; hots egiozue burutu duela bere morrontza, ordaindu bere erruen zorra, gogor ordainarazi baitizkio Jaunak bere bekatuak».

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




ISAIAS 40:2
54 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Eta bihotza josi citzaioen hari, eta bere lausengüez eztitu çuen haren goibeldura.


Eta Ecequias bihotzera minçatu çaroeten Jaunaren gaineco gaucetan ongui aditzen ciren lebitarrei; eta bestaco çazpi egunetan jan çuten, baquezco bitimac imolatuz eta beren arbasoen Jainco Jauna laudatuz.


Dabiden psalmoa. Prestuac, Jauna baithan bozcaria çaitezte; guiçon çucenei dihoaquiote laudatzea.


Urrical çaquizquit, Jauna, cergatic egun gucian oihuz egon bainarotzu;


Bainan hori iguzquia atheratuz gueroztic eguin badu, guiçon hilcequeta bat eguin duque, eta hila içanen da bera. Ohoinac ez badu bere ohoinçaren ordaina certaz bihur, saldua içanen da bera.


Muga nigarraren, eta muga irriaren; Muga deithoratzeco, eta muga jauzcatzeco;


Eta erranen duçu orduan: Aithor bihurturen darotzut, Jauna, ceren hasarre içatu baitzare ene contra, eta aldaratu da çure sepha, eta eman darotaçu sosegu.


Eta hau guerthatuco da egun hartan, Jaincoac phausua eman daroqueçunean çure neke, çaphadura eta gathibutasun gogor aitzinean jasan ditutzunetaric:


Horreletan aria hortaz Jacoben etcheari barkatua içanen çaio bere bekatua; eta hori gucia içanen da haren bekatuaren kenceco, aldareco harri guciac eçarrico dituenean herrausten den harria beçala xehacaturic, lucuac eta temploac lurrerat arthiquiac içanen direnean.


Eta hurbilean dagoenac ez du erranen: Ahitua naiz; eta Jerusalemen egoten den populua bekatutic xahutua içanen da.


Bihotz ilhaunac dituztenei erroçuete: Har çaçue indar, eta ez içan beldurric: huna non dakarren çuen Jaincoac merecimenduaren araberaco aspercundea; Jaincoa heldu da bera, eta salbaturen çaituztete.


Ni naiz, neroni naiz, çure tzarqueriac ene buruaren ariaz eceztatzen ditudana; eta ez naiz çure bekatuez orhoituren.


Eceztatu ditut çure tzarqueriac hedoi bat beçala, çure bekatuac lanho bat beçala; bihur çaite ene gana, ceren nic baitzaitut berrerosi.


Bainan hau dio Jaunac: Bada, indardunari kenduren çaio atzeman duena, eta itzurico da hazcarrari kendua: aldiz nic juiaturen ditut çu juiatu çaituztenac, eta nic salbaturen ditut çure semeac.


Jaiqui, jaiqui; xuti, Jerusaleme, ceinac Jaunaren escutic edan baituçu haren hasarrezco uncia; ondoraino hustu duçu loasmaco uncia; edan ditutzu ondaquinac eta oro.


Hura aldiz gure tzarquerien gatic içan da çaurthua, gure gaixtaquerien gatic içan da phorrocatua; baquea ekarri behar çarocun gaztigua haren gainera da orori, eta haren uspelcadurac gaitu sendatu.


Gu guciac ardiac beçala errebelatu guinen, cein bere bidera ceihertu guinen; eta Jaunac gu gucien tzarqueria haren gainean eçarri du.


Huna non ethorriren çaitzun egoiliar enequin etzena; beihala çuretzat arrotz cena, çuri eratchiquiren da.


Edocein tresna çure contra eguina, ez da xuxen goanen; eta edocein mihi juiamendutan jaçarcen darotzuna, çuc juiaturen duçu hura. Horra, Jaunaren cerbitzarien çathia, eta hequien çucena ene baithan, dio Jaunac.


Guiçon tzarrac utz beça bere bidea, eta gaixtaguinac bere gogoetac, eta bihur bedi Jauna gana, eta urricalduren çaio Jauna; eta gure Jaincoa gana itzul bedi, ceren den guciz barkatiar.


Eta uquitu du ene ahoa eta erran: Huna non ikatzac uquitu darozquitzun ezpainac, eta içanen dira çure gaizquia kendua eta çure bekatua garbitua.


Çuen ahalcatze bikun eta gorritzearen orde, bakotchac bere çathiaz eguinen du laudorio; horren gatic bere lurrean içanen du goçamen bikuna, eta bethiraino iraunen du hequien bozcarioac.


Nola ama batec lausengatzen baitu bere haurra, hala goço emanen darotzuet, eta sosegu hartuco duçue Jerusalemen galçarrean.


Eta lehembicicoric bihurturen diotet beren gaixtaqueria eta bekatuen sari bikuna; ceren duten kutsatu ene lurra beren idolençat ixuri odolaz, eta icigarriqueriaz duten bethe ene primança.


Ahalquetara eror beitez niri jaçarcen darotatenac, eta neror ez benedi ahalca; hequiec ikara beitez, eta ni ez benedi ikara; erakar dioçoçute gainera atsecabezco eguna, eta leher çatzu leherpen bikunaz.


Ecen, dio Jaunac, nic badaquizquit çuen gainean derabilzcadan asmuac, baquezco asmuac, eta ez atsecabezcoac, çuei emateco akabança eta jasancortasuna.


Jaunac alchatu ditu gure çucenac: çatozte, eta Sionen erdian erran detzagun gure Jainco Jaunaren eguinçac.


Iraunguitua da çure gaizquia, oi Siongo alaba; Jauna ez da guehiago abiaturen çure desherritzera: bainan ikartu ditin hire tzarqueriac, Edomen alaba, aguertu ditin hire bekatuac.


Guero baratuco dun hire alderateco ene sumindura; kenduco dinat hire gainetic ene karra, jabalduco naun eta guehiago ez hasarretuco.


Eta arguituetaric içanen dire erorico direnac suan garbi ditecençat; hauts bilhaca, eta xuri ditecen muga berecia ethorri artean, ceren oraino berce ordu bat içanen baita.


Çuc berriz, Daniel, hersatzu hitz hauquiec, eta liburua ciguilatua iducaçu ordu esleituraino; ascoc ikarturen dute eta jaquitate handiac içanen dire.


Eta ihardetsi çuen: Çoaz, Daniel; ceren solas hauquiec hersiac eta ordu esleituraino ciguilatuac baitire.


Eta obratu ditu, gure gainean eta juiatu gaituzten buruçaguien gainean erran cituen hitzac, gure gainera erakarriren çuela gaitz handi bat, nolacoric egundaino ez baitzen ikusi ceruaren azpian, Jerusalemen guerthatu den beçala.


Haren erreguetasuneco lehen urthean, nic Danielec liburuetan ardietsi nuen cembat ciren urtheac, Jaunac Jeremias profetari aiphatu cituenac, Jerusalemeren inconiamenduco hirur hogoi eta hamar urtheen bethetzeco.


Bainan bere urriquizco solasa gatic, huna nic bilduren dudala eztiqui, eta eramanen dut bakartasunera, eta minçaturen natzaio bihotzera.


Eta egun hartan guerthatuco da, dio Jaunac, deithuco nauela: Ene senharra; eta ez nau guehiago deithuco Baali.


Ceren ikusi duçuna urrun baita oraino; eta aguertuco da azquenean, eta ez du hutseguinen: luçatzen badu, iguricaçu; ethorrico da segurqui, eta ez du beranduco bere tenorean.


Jaunac hautsi du çure contraco erabaquia; iraici ditu çure etsaiac: Israelgo erregue, Jauna çure erdian dago, ez duçu guehiago gaitzaren beldurric içanen.


Eta ene baithan minço cen aingueruari Jaunac ihardetsi ciozcan solas onac, solas goçagarriac.


Eta hasarre handiaz hasarretzen natzaiote jendaia indardunei ceren ni guti bat samur bainincen; eta hequiec berriz, gaizqui eguiteraino eman baitute escu.


Hazcargailura bihur çaitezte, phesquiçaren gathibuac; bihurturen darozquitzuet egun bikunca aguincen darozquitzuedan onac.


Eta erran ciecén, Ezta çuey eman Aitac bere bothere proprian eçarri dituen demborén edo sasoinén eçagutzea.


Baina ethorri içan denean demboraren complimendua, igorri vkan du Iaincoac bere Semea emaztetic eguina, eta Leguearen azpico eguina:


Renda ieçoçue harc eguin vkan drauçuen beçala: eta paga ieçoçue doblea bere obrén araura: harc erautsi vkan drauçuen copán eman ieçoçue doblea.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ