Jaunaren beldurra çuequin içan bedi, eta arthatsuqui eguizquitzue oro; ez da ecen gure Jainco Jauna baithan ez cimarkuric, ez nor-nor-den berezgoric, ez emaitza goseric.
Guicenduac eta gorituac dire gaixtoqui bazterrerat ematen dituzte ene erranac; ez dute juiatu alhargunaren çucenaren alde, ez dute umeçurçaren çucena bide onean bidatu, beharrei ez diote justicia bihurtu.
Arrotzari, umeçurçari eta alhargunari ez badioçuete bidegaberic eguiten; odol hobengabea leku huntan ez baduçue ixurcen, eta jainco arrotzen ondotic ez baçarete cerorren gaitzetan ibilcen;
Eta egun batez ethorriren natzaitzue juiatzera, eta lekuco çorrotza içanen natzaiote gaizquinei, berceen emazteequin kutsatu direnei, eta bidegabe languilearen sariari, alhargun eta umeçurcei eguiten, arrotza çaphatzen dutenei, eta ene beldur içan ez direnei, dio armadetaco Jaunac.
Eta çucen ez denera makur ez beitez. Ez nor nor den ez-eta emaitzei etzare beguiraturen: ceren emaitzec guiçon çuhurren beguiac itsutzen baitituzte, eta itzulicatzen çucenen solasac.
Eta haren semeac etziren haren bide beretan ibili; bainan makurrerat eguin çuten jaramanqueriaz; dohainac onhetsi cituzten, eta çucentasunari bidegabe eguin cioten beren juiamenduetan.