Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




DANIEL 9:7 - Navarro-Labourdin Basque

7 Çuri, Jauna, çucentasuna; guri aldiz, beguitharteco ahalquea, egun guerthatzen çaioten beçala Judaco guiçonari, Jerusalemdarrei eta Israel gucian; hurbil direnei eta urrun direnei toqui gucietan ceinetara iraici baitituçu, beren gaixtaqueria, çure alderat hobendun jarri dituztenen gatic.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

7 Jauna, zu bakarrik zuzena! Gu, ordea, lotsa gorrian gaude: Jerusalemgo bizilagunok, Judako herria, israeldar guztiak, hemen bizi garenok eta urrutikoak, zurekiko desleial izateagatik beste lurraldeetara sakabanatu dituzunak.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




DANIEL 9:7
34 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Eta gure gainera erori diren gucien ondoan gure eguitate guciz tzarren gatic eta gure bekatu handia gatic, çuc, gure Jaincoa, gure tzarqueriatic atheratu gaituçu, eta egun guerthatzen den itzurpena eman darocuçu,


Israelgo Jainco Jauna, çucena çare, ecen itzurcecotzat içatu gare utziac, egun guerthatzen den beçala. Huna non garen gure bekatuan çure aitzinean; ecen çure aitzinean ez daiteque iraun horreletan.


Eta çucena çare çu gure gainera jautsi diren çorigaitz gucietan, ceren eguiaren arabera eguin baituçu; gu aldiz, tzarquerian ibili gare.


Eta lorecaduraz inguratua da. Haren ondotic nescatchac erakarrico diozcate erregueri; haren lagunac ekarriac içanen dira çure aitzinera.


Egun oroz hire mihia bidegabequeria asmatzen ibili duc; biçarnabala çorrotzac beçala cimarku eguin duc.


Eta egun hartan hau guerthatuco da: Jaunac bigarren aldico hedaturen du bere escua goçatzecotzat bere populuaren ondarra, itzuria Asiriarrei, Eguiptoari, Phetrosi, Ethiopiari, Elami, Senaarri, Emathi eta itsasoco irlei.


Gueçur-orhatzaileac ahalquetan eta gorrituric erori dira guciac; ahalquea soinean goan dira batean.


Jauna, iharduquitzen badarotzut, ez etzarelacoan eguiazqui çucena: gucia gatic eguinen darozquitzut ene arrangura bidezcoac: Certaco gaixtaguina ongui helcen da bere bidean? Certaco dute çorion legue-hausleec eta gaizqui-eguileec?


Egun hequietan salbatua içanen da Juda, eta Israel descansu bethean egonen da; eta hau da erregue hari emanen dioten icena: Jauna gure çucena.


Eta lurreco erresuma guciei emanen ditut jaçar eta jasanaraz dioçoten; laido, irribide, erranquiçun eta madaricionetan içanen dire leku gucietan, ceinetara nic baititut iraici.


Gure ahalcagarritasunean lo eguinen dugu, eta gure laidoac estaliren gaitu; ceren gure Jainco Jaunaren contra eguin baitugu bekatu, guc eta gure arbasoec, gure haurtasunetic eta egun hau arteo; eta ez baitugu ençun gure Jainco Jaunaren minçoa.


Israelgo umeec eta Judaco umeec, ni hasarretzera deithuz, berec eta beren erregue, beren aitzindari, beren aphez, beren profetec, Judaco guiçonec eta Jerusalemdarrec erabili duten gaixtaqueriaren ariaz.


Eta egun hequietan Juda salbatua içanen da, eta Jerusaleme descansu bethean egonen da; eta icen huntaz deithuco dute haina: Gure Jaun çucena.


Landaçainec beçala inguratua daducate Jerusaleme, ceren hasarretzera tarritatu bainau, dio Jaunac.


Ni samurrarazten othe naute? dio Jaunac; ala beren buruac beguitharteco ahalquean eçarcen dituzte?


Orhoit hadien eta ahalca, eta ez dagoquinan guehiago ahoaren idetquitzea ahalquearen ahalquez, jabaldua içanen naicenean hire alderat, nic eguin ditunan gauça gucien gainean, dio Jainco Jaunac.


Eta orhoituren çarete çuen bide guciz tzarrez eta çuen lehia gaixtoez; eta çuen desgogaraco içanen dire çuen tzarqueriac eta çuen gaixtaqueriac.


Aitec beraz janen ditine hire erdian beren semeac, eta semeec beren aitac; ene erabaquiac betheco ditinat hire baithan, eta haice gucietara barraiaturen ditinat hire ondarrac.


Urrun dena, içurritic hilen da; hurbil dena berriz, ezpatac arthiquiren du; eta guelditua eta sethiatua dena, goseac hilen du; eta aseco dut ene hasarrea hequien gainean.


Eta Jauna atzarria egotu çaio tzarqueriari, eta bihurraraci du gure gainera. Çucena da gure Jainco Jauna erabili dituen eguinça gucietan, ecen ez dugu ençun haren minçoa.


Makur çaçu, ene Jaincoa, çure beharria, eta ençun çaçu; idecatzu beguiac, eta ikusatzu gure inconiamendua eta hiria ceinaren gainera deithua içan baita çure icena; ez ditugu ecen gure othoitzac çure oinetan ixurcen gare çucenen bidez, bainan-bai çure urricalcortasun nihonerecoaren ariaz.


Jauna, ahalquea gure beguitharteari, gure erregue, buruçagui eta aita bekatu-eguileei.


Ecen huna non manaturen dudan nic, eta jendaia gucietan iharrosia içanen da Jacoben etchea, bihia bahean iharrosten den beçala, eta harritto bat ere ez da lurrera erorico.


Cer fructu cenduten bada orduan orain ahalque çareten gauça hetaric? ecen hayén fina, herioa da.


Jaincoaren eguinçac osoac dira eta haren bide guciac çucenac: Jaincoa hitzecoa da, itzalgabea, çucena, çorrotza.


Eta barraiatuco jendaia gucietara, eta gutiac gueldituco çarete jendaien artean, ceinetara eramanen baitzaituzte Jaunac.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ