Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




2 SAMUEL 22:3 - Navarro-Labourdin Basque

3 Jaincoa da ene habea, haren baithan içanen da ene iguriquitza. Hura da ene gueriça, ene itzurpeneco adarra; hura da ene goratzailea, ene ihes-lekua: oi ene itzurlea, itzurico nauçu gaixtaguinqueriari.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

3 ene Jainkoa nire harkaitz babesgarri, nire babeski eta indar salbatzailea, nire gotorlekua, nire ihesleku eta salbatzailea. Zuk nauzu indarkeria-zaleengandik salbatzen.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




2 SAMUEL 22:3
52 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Horiec hola guerthatu ondoan, Jauna ikuspen batean minçatu citzaioen Abrami, erraten cioelaric: Ez içan beldurric, Abram, ni içanen naiz çure gueriçatzailea eta çure sari guciz handia.


Xahu dira Jaincoaren bideac, Jaunaren hitza suaz garbitua beçala da; hura da haren baithan beren iguriquitza daducaten gucien erredola.


Bici bedi Jauna, benedica bedi ene Jaincoa; goretsia içanen da Jainco hazcarra, ene beguiralea.


Çuc itzurcen nauçu ene etsaiei, çuc alchatzen nauçu ene jaçarlez gorago, çuc ilkico nauçu guiçon gaixtoaren aztaparretic.


Erranen dut cer sendagailaz itzuri duçun erregue, cer urricalpena içan duçun Dabid çure cristoz eta haren ondoregoaz bethi eta bethiraino.


Israelgo Jaincoa minçatu çait, Israelgo hazcarrac erran darot: Çucentasunean eta Jaincoaren beldurrean erreguina bedi guiçonen gainean erreguinatzen dena.


Dabiden psalmoa. Jauna, çuri eguin darotzut deihadar, ençun neçaçu; atzarriric çaude ene minçoari, oihu eguinen darotzudanean.


Ez beçaçu utz ene bihotza malçurqueriaco solasetara, ene bekatuac aitzaquiaca ederceco, Gaixtaqueria eguiten hari diren guiçonequin; eta ez dut iharduquimenic içanen hequien guiçon hautequin.


Eta ene izpiritua ene gainean grinatua da; bihotza asaldutan dut ene barnean.


Egun oroz benedicatuco çaitut eta laudatuco dut çure icena orai eta menderen mendetan.


Ceruec derrate Jaincoaren ospea, eta orciac diotza haren escuticaco lanac.


Ceren ez dituzten eçagutu Jaunaren eguinçac eta haren escuetaco lanac, xahutuco ditutzu, eta ez ditutzu berreguinen.


Ascoc erraten diote ene arimari: Salbamenduric ez duque bere Jaincoa baithan.


Çahagui batera beçala bildu ditu itsasoco urac; kutchetan beçala eçarri ditu çurrumbiloac.


Populuac, oroc escuac çafla çatzue, Jaunari igor çatzue bozcariozco oihuac;


Canta, canta çotzue canticac gure Jaincoari; canta çotzue, canta gure erregueari.


Bozcariotan sar beitez beren phesquiça çure baithan dutenac oro; bethi gucian bozturen dira, eta hequien artean eguinen duçu çure egoitza. Çure baithan harturen dute beren ospea çure icena maite duten guciec,


Eguin içan darotzut ene biciaren aithorra; ene nigarrac eçarri ditutzu çure aitzinean. Çure aguinçac dakarren beçala,


Alabainan bera da ene Jaincoa, ene salbatzailea, ene gueriça; ez naiz guehiago içanen kordocatua.


Haren egunetan çucentasuna eta baquearen nasaitasuna ilkico dira lurrera, ilharguia eceztatua içan arteo.


Ecen egun gucian açotatua içan naiz, eta goicetic hasi da ene açurrialdia.


Bide berean batu dira urricalmendua eta eguia; çucentasunac eta baqueac elkarri eman daroete musu.


Ençunen dut Jainco Jaunac ene baithan erranen duena; ecen baquezco solasac içanen ditu bere populuarençat, Eta bere saindu eta bihotzez itzulcen direnençat.


Jauna beharraren ihes-leku eguin da, haren lagunça behar-ordu eta hesturetan. Bere sarean lurrera arthiquico du, makurtuco eta erorico da, noiz-ere nausitua baititaque beharrei.


Çucembidean juiaturen du berac lurra; çucenaren arabera juiaturen ditu populuac. Beguia daduco jende beharrari; celatac leku itsuan hedatzen diozca, lehoinac bere cilhoan beçala. Celatac hedatzen ditu beharraren larrutzeco, beharra larrutzeco bereganatzen duelaric.


Jauna da ene indarra eta ene laudorioa, eta ene salbatzaile eguin da; hura da ene Jaincoa, eta ospatuco dut nic; ene aitaren Jaincoa da, eta goretsico dut nic.


Dorre guciz hazcarra da Jaunaren icena; prestuac hartara laster eguiten du, eta alchatua içanen da.


Jaincoaren hitzac oro kaldatuac dira. Erredola bat da haren iguriqui daudecenençat.


Huna non Jaincoa den ene salbatzaile; fede çabalean ibilico naiz eta ez naiz beldur içanen; ceren Jauna baita ene indarra eta ene ospea, eta hura ilki baita ene salbatzera.


Eta guiçona içanen da haice-maldan eta phesiatic gueriçan jarcen dena iduri; eta erregue içanen da hala-nola ithur-urac egarrian eta guerenda gora baten itzala mortuan.


Minça çaitezte, çatozte eta elkarren artean conseilu har çaçue norc hastapenetic adiaraci du hau? norc orduan aitzinetic erran içan du? Ez othe nic, Jaunac, eta ez da guehiago nitaz landan Jaincoric? Jainco çucen, salbatzen duenic, ez da ni baicic.


Jauna, ene sendotasuna, ene indarra, ene ihes-lekua hesturaco orduan; lurraren buruetaric çure gana ethorrico dire jendaiac, eta erranen dute: Eguiazqui gure arbasoac gueçurraren, eta baliatu etzaioten hutsalqueriaren jabe içatu dire.


Ceren hau baitio armadetaco Jaunac, Israelgo Jaincoac: Hara non çure egunetan, eta çure beguien aitzinean toqui hortaric quenduco ditudan atseguinezco oihuac eta bozcariozco irrincinac, jaun esposaren cantuac eta andre esposarenac.


Eta alegueratu da ene spiritua Iainco ene Saluadorea baithan.


Eta alchatu baitraucu saluamendutaco adarra Dauid bere cerbitzariaren etchean.


Salbu içanen guinela gure etsayetaric eta guri gaitz çarizcuten gucién escutic.


Eta erranen du: Non dituzte beren sinhesteco jainco hequiec?


Jaincoaren eguinçac osoac dira eta haren bide guciac çucenac: Jaincoa hitzecoa da, itzalgabea, çucena, çorrotza.


Dohatsu çare, oi Israel! nor da çure iduricoric, populu Jauna baithan salbatzen çarena? Hura da çure lagunçaco erredola, çure ospearen ezpata. Ukatuco çaituzte çure etsaiec, eta çuc, çangoa eçarrico dioçute lephoaren gainean.


Baina Iainco gure Saluadorearen benignitatea eta guiçonetaraco amorioa aguertu içan denean,


Cein eraitsi vkan baitu gutara abundosqui Iesus Christ gure Saluadoreaz:


Eta berriz, Ni fida içanen naiz hartan. Eta berriz, Huná ni eta Iaincoac niri eman drauzquidan haourrac.


Ene bihotza bozcarioz jauci da ene Jauna baithan, eta ene ospea goratu da ene Jaincoa baithan; ene ahoa idequi da ene etsaien gainera, ceren goiheretu bainaiz çure escuco lagunçan.


Ez da sainduric Jauna beçalacoric, ecen sainduric ez da çutaz landan, eta hazcarric ez da nola baita gure Jaincoa.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ