19 Joaben escua ez othe da çurequin hautan orotan? Emaztequiac ihardetsi çuen eta erran: Arimaz eguia, ene erregue jauna, ez da ez escuin, ez ezquer ene erregue jaunari eman diozcadan hautaric orotaric; ecen çure cerbitzari Joabec berac manatu darot, eta berac eçarri ditu solas hauquiec guciac çure nescatoaren ahoan.
19 Erregeak galdetu zion: —Ez al dabil Joaben eskua zurekin arazo honetan guztian? Emakumeak erantzun: —Ala ene errege jauna! Bete-betean asmatu duzu esan duzun guztian. Bai, zure zerbitzari Joabek agindu dit, ene errege jauna, zer esan behar nizun.
Uriasec ihardetsi çaroen Dabidi: Jaunaren arka, eta Israel, eta Juda olhetan daudeci, eta Joab ene nausia, eta ene jaunaren cerbitzariac lurraren gainean egoten dira; eta ni sarthuco naiz ene etchera jatera eta edatera; eta lo eguinen dut ene emaztearequin? çure biciaz eta çure arimaco biciaz, ez dut holacoric eguinen.
Eta ihardestean erreguec erran cioen emaztequiari: Ez beçadaçu gorde galdatzen darotzudan gauça. Eta emaztequiac erran cioen: Minça çaite, erregue ene jauna.
Abner Hebronera itzuli cenean, Joabec bazterrera eraman çuen athearen erdira, malçurquerian minçatzeco; eta han Abner jo çuen ixtaçakian, eta hil cen Joaben anaia Asaelen odolaren aspercundetan.
Haren odola eror bedi Joaben buruaren gainera eta haren aitaren etche guciaren gainera; Joaben etchean ez bedi behinere escas içan haci-jariaduna, leguensua, ardatz-iduquitzailea, ezpataren azpian erorico dena eta oguia escas içanen duena.
Çure escuac ez dira estecatuac içatu, eta çure çangoac ez dira burdinez josiac içatu; bainan erori çare hala nola nihor erorcen ohi baita tzarqueriaco semeen aitzinean. Eta populu guciac batean deithoratuz, nigar eguin çuen Abnerren gainean.
Eta Eliasec erran çaroen Eliseori: Jar çaite hemen, ceren Jaunac Betheleraino igorri bainau. Eliseoc ihardetsi çaroen: Bici bedi Jauna, eta bici bedi çure arima, eztzaitut utzico. Eta Bethelera jautsi cirenean,
Ez becedi makur ez escuin, ez ezquer; gaizquitic aldara çaçu çure oina; ecic Jaunac eçagutzen ditu escuinerat diren bideac; bainan ezquerreratecoac tzarrac dira. Berriz, harec berac xuxenduco ditu çure lasterrac, eta çure urhatsac baquezco bideetara atheratuco ditu.
Othoizten çaitugun çure lurretic iragaitera utz gaitzatzun. Ez gare goanen ez çure landac gaindi, ez çure mahastiac barna; ez dugu çure putzuetaco ura edanen, bainan bide-bidetic ibilico gare, ez escuin, ez ezquer makurtu gabe çure muguez berce aldera iragan arteo.
Eguiçu beraz bihotzez eta hazcarrenetic, Moise ene cerbitzariac meçutu darotzun leguearen beguiratzeco eta bethetzeco; etzaitecela makur hartaric ez escuinera ez ezquerrera, jaquin deçaçun cer hari çaren.
Bada, Saulec Dabid Filistindarraren contra atheratzen ikusi çuen ordu berean, erran cioen Abnerri, bere armadaco buruçaguiari: Cer iraulguitaric jausten da guiçon-gazte hori, Abner? Eta Abnerrec ihardets çuen: Çure arimaz, erregue, balin badaquit.
Eta berriz Dabidi cin eguin cioen. Eta Dabidec erran çuen: Çure aitac segurqui badaqui çure beguien aitzinean gracia aurkitu dudala, eta erran duque: Jonathasec ez beça hori jaquin, atsecabetan jar ez dadiençat. Eta guehiago dena, Jaunaz eta ene arimaz (hala erran deçadan), ni eta heriotzea urhats batec berezten gaitu.
Orai beraz, ene jauna, bici bedi Jauna, eta bici bedi çure arima, ecic Jaunac etzaitu utzi odolean sarcera, eta beguiratu darotzu escua. Eta orai Nabal beçala eguin beitez çure etsaiac, eta ene jaunari gaizquia bilhatzen diotenac.