3 تۆ هزر دكەی، هەی مرۆڤ، ئەوێ تۆ كەسێن كریارێن وەسا دكەن داد دكەی و تۆ ب خۆ ژی هەمان كریاران دكەی، دێ ژ دادكرنا خودێ قورتال بی؟
هەی مارێن تێژكێن كۆرەماران، دێ چەوا ژ سزایێ دۆزەخێ رەڤن؟
ما تۆ هزر دكەی، ئەز نەشێم داخوازێ ژ بابێ خۆ بكەم و ئەو د جھ دا پتر ژ دوازدە سوپایێن فریشتەیان بۆ من نەهنێریت؟
ئینا گۆتێ: «كابرا، كێ ئەز ل سەر هەوە كریمە دادوەر و لێكڤەكەر؟»
پشتی دەمەكێ كورت ئێكێ دی ئەو دیت و گۆتێ: «تۆ ژی ژ وانی!» لێ پەترۆسی گۆت: «برا، ئەز نە ژ وانم!»
پەترۆسی گۆت: «برا، ئەز نزانم تۆ چ دبێژی!» ئینا د جھ دا دەمێ ئەو دئاخفت، دیكلی بانگ دا.
هەر چەندە ئەوان ئاگەھ ژ فەرمانا خودێ یا دادپەروەرانە هەیە، كو یێن تشتێن هۆسا دكەن، ژ هەژی مرنێنە، لێ نە ب تنێ ئەو ڤان تشتان دكەن، كەیفا وان ب یێن دكەن ژی دهێت.
ژ بەر هندێ، هەی مرۆڤ، تۆ ئەوێ دادكرنێ دكەی، یێ بێ بەهانەی. دەمێ تۆ خەلكی داد دكەی، تۆ خۆ ژی گونەهبار دكەی، چنكو تۆ ئەوێ دادكرنێ دكەی، هەمان كریارێن وان دكەی.
ئەم دزانین كو ل دویڤ راستیێیە، دەمێ خودێ وان كەسان داد دكەت، ئەوێن كریارێن هۆسا دكەن.
لێ تۆ كی، هەی مرۆڤ، كو تۆ گەنگەشەیێ ل گەل خودێ دكەی؟ ما تشتێ ژ هەڕیێ هاتیە چێكرن دبێژیتە چێكەرێ خۆ: «تە بۆچی ئەز هۆسا چێكرم؟»
دەمێ خەلك دبێژن: «ئاشتی و تەناهیە»، هنگی وێران دێ ژ نشكەكێ ڤە ب سەر وان دا هێت، هەروەكو ژان دهێنە دووگیانەكێ، ئەڤجا ئەو نەشێن ژێ بڕەڤن.
هشیار بن ئەوێ دئاخڤیت رەت نەكەن. چنكو مادەم ئەو قورتال نەبوون یێن ئەو رەتكری یێ كو ئاگەهداری ل سەر ئەردی داینە وان، ئەڤجا چەند مسۆگەرترە كو ئەم رزگار نابین، ئەگەر ئەم پشتا خۆ بدەینە وی یێ ژ ئەسمانی مە ئاگەهدار دكەت؟
ئەگەر ئەم قورتالبوونەكا هندە مەزن پشت گوھ ڤە بهاڤێژین، دێ مە چ رێكا رەڤێ هەبیت؟ ئەڤ قورتالبوونە ل دەستپێكێ ب رێكا خودانی هاتیە راگەهاندن، پاشی ژ لایێ وان ڤە یێن بهیستی بۆ مە هاتیە سەلماندن،