2 ئەم دزانین كو ل دویڤ راستیێیە، دەمێ خودێ وان كەسان داد دكەت، ئەوێن كریارێن هۆسا دكەن.
چنكو وی رۆژەكا دانای كو هەمی جیهانێ دادپەروەرانە داد بكەت ل سەر دەستێ زەڵامەكێ وی دەستنیشانكری. خودێ بەلگە ژی دایە هەمیان، دەمێ ئەو ژ ناڤ مریان راكری.»
ژ بەر هندێ، هەی مرۆڤ، تۆ ئەوێ دادكرنێ دكەی، یێ بێ بەهانەی. دەمێ تۆ خەلكی داد دكەی، تۆ خۆ ژی گونەهبار دكەی، چنكو تۆ ئەوێ دادكرنێ دكەی، هەمان كریارێن وان دكەی.
تۆ هزر دكەی، هەی مرۆڤ، ئەوێ تۆ كەسێن كریارێن وەسا دكەن داد دكەی و تۆ ب خۆ ژی هەمان كریاران دكەی، دێ ژ دادكرنا خودێ قورتال بی؟
لێ تۆ سەخمەراتی سەرڕەقیا خۆ و دلێ خۆ یێ نەتۆبەدار، بۆ رۆژا تۆڕەییێ و ئاشكرابوونا دادكرنا خودێ یا دادپەروەرانە، تۆڕەییێ بۆ خۆ كۆم دكەی.
ئەڤجا ئەم چ بێژین؟ ما بێدادی ل نك خودێ هەیە؟ حاشا!
هنگی من بهیست فریشتەیێ ئاڤان دگۆت: «تۆ یێ دادپەروەری، ئەی ئەوێ هەی و ئەوێ هەبوو، ئەوێ پیرۆز، چنكو تە وەسا حوكم دایە.
چنكو حوكمێن وی د راست و دادپەروەرن. ژ بەر كو وی لەشفرۆشا مەزن سزا دا، ئەوا ب دەهمەنپیسیا خۆ ئەرد گەنی كری، هەروەسا وی تۆلا خوینا بەنیێن خۆ ژێ ڤەكر.»