20 ئەوێ شاهدەییێ بۆ ڤان تشتان ددەت، دبێژیت: «بەلێ، ئەز دێ زوی هێم.» ئامین. وەرە، هەی خودان عیسا!
گەلەك تشتێن دی ژی یێن هەین كو عیسای یێن كرین. ئەگەر ئێك ئێكە هاتبانە نڤیسین، ئەز یێ ل وێ باوەریێ كو جیهانێ هەمیێ تێرا وان پەرتووكێن نڤیسی نەدكر.
ئەگەر ئێك حەز ژ خودانی نەكەت، نفرین ل وی بن. ماراناتا!
ژ نوكە و پێڤە تانجا راستداریێ ب ژڤانێ منە، ئەوا دێ خودان، دادوەرێ دادپەروەر، د وێ رۆژێ دا دەتە من، نە ب تنێ من، لێ وان هەمیان ژی یێن حەز ژ دیاربوونا وی كری.
هەروەكو هاتیە نڤیسین: «پشتی دەمەكێ گەلەك كورت، ئەوێ دهێت، دێ هێت و گیرۆ نابیت.
وەسا مەسیح ژی ژ بەر راكرنا گونەهێن گەلەكان ب تنێ جارەكێ هاتە پێشكێش كرن. ئەو دێ بۆ جارا دوویێ دیار بیت، نە ژ بەر راكرنا گونەهان، لێ ژ بەر قورتالكرنا وان یێن چاڤەڕێیا وی دكەن.
و یێ زیندی. ئەز یێ مری بووم و ئەڤە ئەز بۆ هەتا هەتایێ یێ زیندیمە. كلیلێن مرنێ و یێن وارێ مریان ل دەڤ منن.
یوحەننای ژی ل دۆر هەمی تشتێن وی دیتین شاهدەیی دا، ئانكو بۆ پەیڤا خودێ و شاهدەییا عیسایێ مەسیح.
ئەڤجا ل خۆ بزڤڕە. ئەگەر نە، ئەز دێ زوی هێمە نك تە و شەڕێ وان ب شیرێ دەڤێ خۆ كەم.
هەروەسا گۆتە من: «پەیڤێن پەیاما ڤێ پەرتووكێ ب موهرێ نەگرە، چنكو دەم یێ نێزیكە.
«ئەڤە ئەز دێ زوی هێم. خەلاتێ من ل گەل منە، دا ل دویڤ كریارێن هەر ئێكی بدەمێ.
ئەز شاهدەییێ بۆ هەر كەسەكێ كو پەیڤێن پەیاما ڤێ پەرتووكێ دبهیسیت ددەم: ئەگەر كەسەك تشتەكی ل سەر ڤان تشتان زێدە بكەت، خودێ دێ دربێن د ڤێ پەرتووكێ دا نڤیسای ل سەر وی زێدە كەت.
«ئەڤە ئەز دێ زوی هێم! خوزیكێن وی یێ پەیڤێن پەیاما ڤێ پەرتووكێ ب جھ دئینیت.»