12 «ئەڤە ئەز دێ زوی هێم. خەلاتێ من ل گەل منە، دا ل دویڤ كریارێن هەر ئێكی بدەمێ.
كوڕێ مرۆڤ دێ ب مەزناهیا بابێ خۆ ڤە ل گەل فریشتەیێن خۆ هێت، هنگی هەر كەسەك دێ ل دویڤ كارێن خۆ هێتە خەلاتكرن.
ئەڤجا هەر ئێك ژ مە دێ ل سەر خۆ بەرسڤدانێ ل بەرامبەری خودێ دەت.
ئەگەر كارێ ئێكی بمینیت، یێ كو ل سەر وی بنیاتی ئاڤا كری، ئەو دێ خەلاتەكی وەرگریت.
یێ چاندی و یێ ئاڤدای وەكو ئێكن، هەر ئێك ژ وان دێ ل دویڤ رەنجا خۆ كرێیا خۆ وەرگریت.
مللەت تۆڕە بوون، لێ تۆڕەبوونا تە هات و دەمێ دادكرنا مریان هات و دەمێ خەلاتكرنا بەنیێن تە یێن پێغەمبەر و پیرۆزكریان و یێن ژ ناڤێ تە دترسن، چ یێن بچویك و چ یێن مەزن، هات و دەمێ ژناڤبرنا وان یێن جیهانێ ژ ناڤ دبەن هات.»
ئەز دێ ل زاڕۆكێن وێ ژی دەم و كوژم. ئەڤجا هەمی جڤاكێن باوەرداران دێ زانن كو ئەزم یێ زێهن و دلان دپشكنیت و ئەز دێ ل دویڤ كریارێن هەوە دەمە هەر ئێكی ژ هەوە.
پاشی من مری دیتن، یێن مەزن و یێن بچویك، ل بەرامبەری تەختی د راوەستیای بوون و پەرتووك ڤەبوون. پەرتووكەكا دی ژی ڤەبوو، كو پەرتووكا ژیانێ بوو. مری ب تشتێن نڤیسی د پەرتووكان دا، ل دویڤ كریارێن وان، هاتنە دادكرن.
ئەوێ شاهدەییێ بۆ ڤان تشتان ددەت، دبێژیت: «بەلێ، ئەز دێ زوی هێم.» ئامین. وەرە، هەی خودان عیسا!
«ئەڤە ئەز دێ زوی هێم! خوزیكێن وی یێ پەیڤێن پەیاما ڤێ پەرتووكێ ب جھ دئینیت.»
ئەز دێ زوی هێم. ئەڤجا ئەو تشتێ تە هەی قاییم بگرە، دا كەس تانجا تە نەبەت.