25 هەما ئەو تشتێ هەوە هەی قاییم بگرن، هەتا ئەز بهێم.
پشتی ئەز دچم و بۆ هەوە جهی ئامادە دكەم، دێ جارەكا دی هێمەڤە و هەوە بەمە نك خۆ، دا ئەو جهێ ئەز لێ، هوین ژی لێ بن.
ئێك ژ وان ناڤێ وی ئاگابۆس بوو و د كۆمبوونەكێ دا رابوو ژ پێرڤە و ب رێكا گیانی دیار كر كو نێزیكە دێ كولبەكا مەزن ل هەمی جیهانێ چێبیت. (ئەڤ كولبە ل سەر دەمێ قەیسەر كلودیۆسی چێبوو.)
بلا حەزژێكرن یا بێ دووڕویاتی بیت، كەربێ ژ خرابیێ راكەن، خۆ ب باشیێڤە بگرن.
هەر جارەكا هوین ڤی نانی بخۆن و ڤێ پەرداغێ ڤەخۆن، هوین مرنا خودانی ددەنە زانین، تاكو ئەو دهێت.
لەوما پێشوەخت دادكرنێ ل سەر تشتەكی نەكەن، تاكو خودان بهێت، ئەوێ دێ تشتێن د تاریاتیێ دا ڤەشارتی ئێخیتە بەر رۆناهی و نیازێن دلان ئاشكرا كەت. هنگی پەسنكرنا هەر كەسەكی دێ ژ لایێ خودێ ڤە بیت.
هەمی تشتان تاقی بكەن و خۆ ب یێ باش ڤە بگرن.
بلا ئەم بێی دوودلی خۆ قاییم ب دانپێدانا هیڤیا خۆ ڤە بگرین، چنكو ئەوێ سۆز دای جهێ باوەریێیە.
لێ مەسیح وەكو كوڕ ل سەر مالا خودێ یێ دلسۆزە. ئەو مال ژی ئەمین، ئەگەر ئەم پشتڕاستیا خۆ و شانازیبرن ب وێ هیڤیا مە هەی ژ دەست نەدەین.
مادەم مە سەرۆككاهنەكێ مەزن هەیە، ئەوێ ژ ئەسمانان دەرباز بووی، كو عیسایێ كوڕێ خودێیە، بلا ئەم قاییم خۆ ب دانپێدانا خۆ ڤە بگرین.
لێ رۆژا خودانی دێ وەكو دزەكی هێت، كو تێدا ئەسمان دێ ب گورمێنەكا مەزن ژ ناڤ چیت و توخم ب سۆتنێ دێ حەلیێن و ئەرد و هەمی كارێن تێدا هاتینە كرن، نامینن.
ئەڤە ئەو یێ ل گەل عەوران دهێت، هەمی چاڤ دێ وی بینن، خۆ ئەوێن رم ل وی دای ژی. هەمی هۆزێن جیهانێ ژ بەر وی دێ ب خەم كەڤن. بەلێ. ئامین.
ئەوێ شاهدەییێ بۆ ڤان تشتان ددەت، دبێژیت: «بەلێ، ئەز دێ زوی هێم.» ئامین. وەرە، هەی خودان عیسا!
«ئەڤە ئەز دێ زوی هێم! خوزیكێن وی یێ پەیڤێن پەیاما ڤێ پەرتووكێ ب ج‍‌ھ دئینیت.»
ئەز دێ زوی هێم. ئەڤجا ئەو تشتێ تە هەی قاییم بگرە، دا كەس تانجا تە نەبەت.
دێ بینە بیرا خۆ كا تە چ وەرگرتیە و بهیستیە، وی تشتی ب ج‍‌ھ بینە و ل خۆ بزڤڕە. ئەگەر تۆ هشیار نەبی، دێ وەكو دزەكی هێم و تۆ قەت نزانی كیژان دەمژمێرێ دێ هێمە تە.
