16 ئەڤجا ل خۆ بزڤڕە. ئەگەر نە، ئەز دێ زوی هێمە نك تە و شەڕێ وان ب شیرێ دەڤێ خۆ كەم.
كومزریێ قورتالبوونێ بكەنە سەرێ خۆ و شیرێ گیانێ پیرۆز، كو پەیڤا خودێیە، هەلگرن.
هنگی دێ یێ یاسانەنیاس دیار بیت، ئەوێ دێ خودان عیسا ب پفا دەڤێ خۆ وی كوژیت و دێ ب شەوقا هاتنا خۆ وی ب دویماهی ئینیت.
د دەستێ وی یێ راستێ دا حەفت ستێر هەبوون و ژ دەڤێ وی شیرەكێ دوو دەڤ یێ تیژ دەردكەفت و دێمێ وی وەكو رۆژێ بوو، ئەوا ب هەمی هێزا خۆ شەوقێ ددەت.
ئینا مرۆڤ ب گەرمەكا مەزن سۆتن و جڤین دانە ناڤێ خودێ ئەوێ دەستهەلات ل سەر ڤان دربان هەی. لێ ئەو ل خۆ نەزڤڕین كو پەسنا خودێ بكەن.
ژ دەڤێ وی شیرەكێ تیژ دەردكەڤیت، دا ب وی ل مللەتان بدەت و ‹ئەو دێ ب گۆپالەكێ ئاسنی حوكمداریێ ل سەر وان كەت.› ئەو ب خۆ دێ ئویسلەیا شەرابا تۆڕەبوونا خودێ یا دژوار، هێزدارێ هەر تشتی، ب پێیان گڤێشیت.
یێن ماین ب شیرێ ژ دەڤێ سیارێ هەسپی دەردكەفت هاتنە كوشتن و هەمی باڵندە ژ گۆشتێ وان تێر بوون.
«بۆ فریشتەیێ جڤاكا باوەرداران ل پەرگامایێ بنڤیسە: ‹ئەوێ شیرێ تیژ یێ دوودەڤ هەی، ڤان تشتان دبێژیت:
ئەڤجا بینە بیرا خۆ كا تۆ ژ كیرێ كەفتی! ل خۆ بزڤڕە و كریارێن دەستپێكێ بكە. ئەگەر نە، ئەز دێ هێمە تە و چرادانكا تە ژ جهێ وێ راكەم، ژبلی ئەگەر تۆ ل خۆ بزڤڕی.
ئەوێ شاهدەییێ بۆ ڤان تشتان ددەت، دبێژیت: «بەلێ، ئەز دێ زوی هێم.» ئامین. وەرە، هەی خودان عیسا!
«ئەڤە ئەز دێ زوی هێم! خوزیكێن وی یێ پەیڤێن پەیاما ڤێ پەرتووكێ ب جھ دئینیت.»
هەر ئێكێ ئەز حەز ژێ دكەم ئەز وی پاشڤە دبەم و تەمبی دكەم، لەوما یێ دلگەرم بە و ل خۆ بزڤڕە.