14 ئەو بازرگان دبێژن: «ئەو بەرهەمێ دلێ تە چوویێ ژ تە دەركەفت و هەمی حالخۆشی و رەونەقیێن تە ل نك تە نەمان و ئێدی چ جاران ناهێنە دیتن.»
ئەڤجا هوین دەركەفتن دا چ ببینن؟ مرۆڤەكێ جلكێن نازك ل بەر؟ نەخێر، خودانێن جلكێن نازك د كۆچكێن پاشایان دانە.
لێ خودێ گۆتێ: ‹دەبەنگۆ، ئەڤ شەڤە دێ گیانێ تە ژ تە هێتە ستاندن. ئەڤجا یێ تە خڕڤە كری دێ بۆ كێ مینیت؟›
لێ ئیبراهیمی گۆت: ‹كوڕێ من، بینە بیرا خۆ كو تە خۆشیێن خۆ د ژیانا خۆ دا وەرگرتن و لەعازەری ژی نەخۆشی كێشان، لێ ڤێ گاڤێ ئەو ل ڤێرێ یێ دهێتە دلخۆش كرن و تۆ یێ ئازاران دكێشی.
ئەڤان تشتان بۆ مە وەكو نموونە روی دا، دا دلێ مە نەچیتە تشتێن خراب، هەروەكو دلێ وان چوویێ.
حەزا هەوە ل سەر تشتەكیە، لێ هوین ژێ د بێ بەهرن، ئەڤجا هوین كوشتنێ دكەن. دلچوونێ دكەن و نەشێن ب دەست خۆ ڤە بینن، ئەڤجا هەڤڕكیێ و شەڕی دكەن. هوین ژێ د بێ بەهرن، چنكو ژ خودێ ناخوازن.
دارچین، بوهارات، بخویر، موڕ، لبان، شەراب، زەیتا زەیتوونان، ئارێ سفر، گەنم، دەوار، پەز، هەسپ، گالیسكە و مرۆڤێن وەكو بەنی دهێنە فرۆتن.
بازرگانێن ڤان تشتان، ئەوێن ژ بابلێ دەولەمەند بووین، ژ ترسا ئەشكەنجەیا ب وێ دكەڤیت، دێ ل دویر راوەستن و كەنە گری و شینیێ دانن