12 هنگی وان هەردوویان دەنگەكێ مەزن ژ ئەسمانی بهیست، دگۆتە وان: «سەركەڤنە ڤێرێ!» ئینا ئەو د عەوری دا سەركەفتنە ئەسمانی و دوژمنێن وان بەرێ خۆ ددایێ.
دەمێ د وارێ مریان دا دهاتە ئەشكەنجەدان، سەرێ خۆ راكر، ژ دویر ڤە چاڤێن وی ب ئیبراهیمی كەفتن و لەعازەر یێ د هەمبێزا وی دا.
دەمێ عیسای ئەڤ ئاخفتنە گۆتین، ل بەر چاڤێن وان بۆ ئەسمانان هاتە بلندكرن، پاشی عەورەكی ئەو ژ بەر چاڤێن وان بەرزەكر.
پاشی، ئەم یێن زیندی یێن كو ماین، دێ ل گەل وان د عەوران دا هێینە رەڤاندن، دا ل گەل خودانی د بەرگەبای دا بگەهینە ئێك، هۆسا ئەم دێ هەردەم ل گەل خودانی بین.
ژنكێ زاڕۆكەكێ نێر بوو، ئەوێ كو دێ ب گۆپالەكێ ئاسنی حوكمداریێ ل هەمی مللەتان كەت، لێ كوڕێ وێ بۆ نك خودێ و بۆ نك تەختێ وی هاتە رەڤاندن.
هەر ئێكێ سەركەفتنێ بینیت، دێ دەستویریێ دەمێ كو ل گەل من ل سەر تەختێ من روینیت، هەروەكو من ژی سەركەفتن ئینای و ل گەل بابێ خۆ ل سەر تەختێ وی روینشتیم.
پشتی ڤان تشتان، من بەرێ خۆ دایێ، ئەڤە دەرگەهەك ل ئەسمانی یێ ڤەكری بوو! ئەو دەنگێ من ل بەراهیێ بهیستی یێ وەكو دەنگێ بۆڕیزانێ ل گەل من ئاخفتی، گۆت: «سەر بكەڤە ڤێرێ و ئەز دێ وان تشتان نیشا تە دەم یێن كو دڤێت پشتی ڤان تشتان روی بدەن.»