41 عیسای گۆتە وان: «ئەگەر هوین د كۆرە بان، هەوە گونەھ نەدبوو، لێ هوین دبێژن ‹ئەم دبینین،› ئەڤجا گونەها هەوە دمینیت.»
ئەو بەنیێ حەزا خودانێ خۆ دزانیت و ئەو خۆ ئامادە نەكەت و ل دویڤ حەزا وی نەكەت، ئەو دێ گەلەك هێتە قوتان،
ئەز دبێژمە هەوە: ئەڤ مرۆڤێ باجگر بێگونەھ ڤەگەڕیا مالا خۆ و نە یێ دی، چنكو هەر كەسێ خۆ بلند بكەت دێ هێتە نزمكرن و یێ خۆ نزم بكەت دێ هێتە بلندكرن.»
چنكو ئەگەر ئەم ب ئەنقەستی ل سەر گونەهكرنێ بەردەوام ببین، پشتی كو مە راستی نیاسی، ئێدی چ قوربانی نینن گونەهان راكەن،
ئەڤجا یێ بزانیت باشیێ بكەت و نەكەت، ئەو بۆ وی گونەهە.