4 پێدڤیە ل سەر مە، هێشتا كو رۆژ، ئەم كارێن وی ب جھ بینین یێ ئەز هنارتیم. شەڤ دێ هێت و هنگی كەس نەشێت چ كاران بكەت.
وان بەرسڤا وی دا: ‹چنكو كەسێ ئەم نەبرینە پالەتیێ.› گۆتە وان: ‹هوین ژی هەڕنە ناڤ رەزێ من.›
گۆتە زەڵامێ دەست گورۆج: «رابە ل ناڤەندێ راوەستە!»
عیسای گۆتە وان: «من گەلەك كارێن باش ژ لایێ بابی ڤە نیشا هەوە دان. ژ بەر كیژان كاری ژ وان هوین دێ من بەرباران كەن؟»
ئەگەر ئەز كارێن بابێ خۆ ناكەم، باوەر ژ من نەكەن.
عیسای گۆتە وان: «رۆناهی بۆ دەمەكێ دی ژی یێ كورت دێ ل گەل هەوە مینیت. ئەڤجا هندی رۆناهی ل گەل هەوەیە بڕێڤە هەڕن، نەكو تاری ب سەر هەوە دا بهێت. ئەوێ ل تاریاتیێ بڕێڤە دچیت، ئەو نزانیت كیڤە دچیت.
من تۆ ل سەر ئەردی مەزن كری، ب رێكا بجهئینانا ئەو كارێ تە دایە من كو بكەم.
عیسای گۆتە وان: «خوارنا من ئەوە كو ئەز ب حەزا وی بكەم یێ ئەز هنارتیم و كارێ وی ب دویماهی بینم.
ئینا عیسای بەرسڤا وان دا و گۆتێ: «ب راستی ب راستی دبێژمە هەوە: كوڕ نەشێت چ تشتان ژ نك خۆ بكەت، لێ ئەو وێ دكەت یا كو دبینیت باب دكەت. هەر تشتەكێ باب بكەت، كوڕ ژی دكەت.
لێ من شاهدەییەكا مەزنتر ژ شاهدەییا یوحەننای یا هەی. ئەو كارێن بابی داینە من دا ئەنجام بدەم، ئەوێن ئەز نوكە دكەم، ئەو ب خۆ شاهدەییێ بۆ من ددەن كو بابی ئەز یێ هنارتیم.
ئینا عیسای گۆت: «ئەز دێ دەمەكێ كێم ل گەل هەوە مینم، پاشی دێ چمە نك وی یێ ئەز هنارتیم.
چنكو ئەم نەشێین ئەو تشتێن مە دیتین و گوھ لێ بووین نەبێژین.»
ئەڤجا هندی مە دەلیڤە هەبیت، بلا ئەم چاكیێ ل گەل هەمیان بكەین، ب تایبەتی ل گەل خویشك و برایێن مە د باوەرداریێ دا.
دەرفەتا ڤی دەمی ژ دەست نەدەن، چنكو رۆژ د بەدكارن.
ل بەرامبەری وان یێن كو ژ دەرڤەی باوەریێنە، ب ئاقلمەندی سەرەدەریێ بكەن و دەرفەتا ڤی دەمی ژ دەست نەدەن.