1 دەمێ عیسا دەرباز دبوو، مرۆڤەك دیت ژ زكماكی یێ كۆرە بوو.
وەسا چێبوو دوو كۆرە ل رەخێ رێكێ د روینشتی بوون. دەمێ بهیستی كو عیسا یێ دبوریت، كرنە گازی: «خودان، كوڕێ داوودی، دلۆڤانیێ ب مە ببە!»
دەمێ عیسا ژ وێرێ دچوو، دوو كەسێن كۆرە ب دویڤ كەفتن، گازی دكر و دگۆتێ: «كوڕێ داوودی، دلۆڤانیێ ب مە ببە!»
عیسای پرسیار ژ بابێ كوڕكی كر: «ئەڤە ژ كەنگی وەرە هۆ لێ دهێتە هە؟» گۆت: «ژ بچویكاتی وەرە.
ژنكەك ل وێرێ هەبوو، ئەو دوازدە ساڵ بوو خوین ژ بەر دچوو و چ مالێ هەی دابوو نۆژداران، لێ ل سەر دەستێ چ ژ وان ساخ نەببوو.
مرۆڤەك ل وێرێ هەبوو، ئەو سیھ و هەشت ساڵ بوو یێ نەساخ.
ئینا وان بەر هەلگرتن، دا وی بەرباران بكەن، لێ وی خۆ ڤەشارت و ژ پەرستگەهێ دەركەفت.
ئینا شاگردێن وی پرسیار ژێ كر: «رابی، كێ گونەھ كریە: ئەڤی یان دایك و بابێن وی، كو یێ ژ دایك بووی كۆرە؟»
ل لیسترا، زەڵامەك هەبوو، هەر ژ ژدایكبوونا خۆ یێ فاڵنجی بوو، چ جاران بڕێڤە نەچووبوو.
دەمێ خەلكی دیتی كورەمار ب دەستێ وی ڤە دهەژیا، گۆتە ئێكودوو: «بێگۆمان ئەڤ كەسە مێركوژە! سەرەڕای كو ئەو ژ دەریایێ قورتال بوو، ‹دادپەروەری›ێ نەهێلا ئەو بژیت.»
ژ بەر كو ئەو زەڵامێ نیشانا ساخلەمیێ لێ دیار بووی ژ چل ساڵیێ بوری بوو.
ل وێرێ مرۆڤەكێ فاڵنجی دیت، ناڤێ وی ئینیاس بوو، ئەو هەشت ساڵ بوو د ناڤ نڤینان دا.