54 عیسای بەرسڤ دا: «ئەگەر ئەز خۆ مەزن بكەم، مەزناهیا من یا بێ بهایە. بابێ من ئەوێ هوین دبێژن: ‹ئەو خودایێ مەیە،› ئەوە من مەزن دكەت.
دەمێ عیسای ئەڤ ئاخفتنە گۆتین، بەرێ خۆ دا ئەسمانی و گۆت: «باب، دەم هات. كوڕێ خۆ مەزن كە، دا كوڕێ تە ژی تە مەزن كەت،
باب، نوكە من ل نك خۆ مەزن بكە، ب وێ مەزناهیا من بەری هەبوونا جیهانێ ل نك تە هەبوو.
عیسای ئەڤ تشتە ل قانایا جەلیلێ كر، ئەڤە نیشانا وی یا دەستپێكێ بوو. ئەوی هۆسا مەزناهیا خۆ دیار كر و شاگردێن وی باوەری پێ ئینا.
من هەوجەیی ب وێ مەزناهیێ نینە یا ژ مرۆڤان دهێت،
ئەوێ ژ نك خۆ بئاخڤیت، بۆ خۆ ل مەزناهیێ دگەڕیێت، لێ ئەوێ بۆ وی ل مەزناهیێ بگەڕیێت یێ ئەو هنارتی، ئەو یێ راستە و چ خرابی ل نك وی نینە.
عیسای ئەڤ چەندە دەربارەی گیانێ پیرۆز گۆت، كو دێ ئەو كەس وەرگرن، یێن باوەری ب عیسای ئیناین. هێشتا گیانێ پیرۆز نەهاتبوو دان، چنكو هێشتا عیسا نەهاتبوو مەزنكرن.
هوین كارێن بابێ خۆ دكەن.» وان گۆتێ: «ئەم ژ دەهمەنپیسیێ نەبووینە! مە بابەكێ ب تنێ یێ هەی، ئەو ژی خودێ یە.»
ئەز بۆ خۆ ل مەزناهیێ ناگەڕیێم، لێ ئێكێ هەی بۆ من لێ دگەڕیێت و ئەوە دادوەر.
خودایێ ئیبراهیمی و خودایێ ئیسحاقی و خودایێ یەعقوبی، خودایێ بابكالێن مە، خزمەتكارێ خۆ عیسا پایەبەرز كر، یێ كو هەوە دایە دەستێ پیلاتۆسی و ماندەل كری، دەمێ وی دڤیا عیسای ئازاد بكەت.
چنكو یێ خودان وی پەسەند دكەت، ئەو دهێتە قەبیلكرن، نە یێ ئەو خۆ پەسەند دكەت.
بۆ وان هاتە دیاركرن، كو وان نە بۆ خۆ، لێ بۆ هەوە خزمەت دكر، دەمێ بەحسێ وان تشتان دكر یێن نوكە بۆ هەوە هاتینە راگەهاندن، ب رێكا وان یێن ب هێزا گیانێ پیرۆز، ئەوێ ژ ئەسمانی هاتیە هنارتن، مزگینی دایە هەوە. فریشتە ژی گەلەك حەز دكەن ل وان تشتان بنێڕن.
ب رێكا وی هەوە باوەری ب خودێ هەیە، ئەو خودایێ ئەو ژ ناڤ مریان راكری و مەزناهی دایێ، لەوما باوەری و هیڤیا هەوە ب خودێیە.
وی ژ خودایێ باب رێز و مەزناهی وەرگرت، دەمێ دەنگەك ژ مەزناهیا سەنگین بۆ هاتی و گۆتی: «ئەڤەیە كوڕێ من یێ خۆشتڤی، ئەوێ دلێ من پێ خۆش بووی.»