18 ئەوێ ژ نك خۆ بئاخڤیت، بۆ خۆ ل مەزناهیێ دگەڕیێت، لێ ئەوێ بۆ وی ل مەزناهیێ بگەڕیێت یێ ئەو هنارتی، ئەو یێ راستە و چ خرابی ل نك وی نینە.
ئەڤجا هوین نڤێژان هۆسا بكەن: بابێ مە یێ ل ئەسمانان، بلا ناڤێ تە پیرۆز بیت،
دەمێ عیسای ئەڤ چەندە بهیستی، گۆت: «ئەڤ نەساخیە نە بۆ مرنێیە، لێ بۆ مەزناهیا خودێیە، دا ب رێیا وێ نەساخیێ كوڕێ خودێ بهێتە مەزنكرن.»
باب، ناڤێ خۆ مەزن بكە!» پاشی دەنگەكی ژ ئەسمانی بەرسڤ دا: «من یێ مەزن كری و دێ هێشتا مەزن كەم.»
چنكو وان حەز ژ وێ مەزناهیێ كر یا ژ نك مرۆڤان دهێت، پتر ژ وێ مەزناهیێ یا ژ نك خودێ دهێت.
من هەوجەیی ب وێ مەزناهیێ نینە یا ژ مرۆڤان دهێت،
عیسای بەرسڤ دا: «ئەگەر ئەز خۆ مەزن بكەم، مەزناهیا من یا بێ بهایە. بابێ من ئەوێ هوین دبێژن: ‹ئەو خودایێ مەیە،› ئەوە من مەزن دكەت.
نە ژی مە بزاڤ كریە كو ژ لایێ مرۆڤان ڤە بهێینە مەزنكرن، نە ژ لایێ هەوە ڤە و نە ژ لایێ كەسێن دی ڤە،
ئەگەر ئێك دئاخڤیت، بلا وەكو ئێكێ پەیڤێن خودێ دبێژیت بئاخڤیت. ئەگەر ئێك خزمەتێ دكەت، بلا ب وێ هێزێ بكەت یا خودێ دایێ، دا خودێ د هەر تشتی دا بهێتە مەزنكرن، ب رێیا عیسایێ مەسیح، ئەوێ مەزناهی و سەروەری هەروهەر یێن وینە. ئامین.
ئەگەر هوین بزانن كو ئەو یێ راستدارە، هوین دزانن كو هەر كەسێ راستداریێ بكەت، یێ ژ وی بووی.