9 «كوڕكەك یێ ل ڤێرێ پێنج نانێن جەهی و دوو ماسی یێن ڤێ هەین، لێ پا ئەڤە چیە بۆ ڤێ كۆما هندا مەزن؟»
ئینا وان گۆتێ: «ل ڤێرێ مە ژبلی پێنج نان و دوو ماسیان تشتەكێ دی نینە.»
ما هێشتا هوین تێنەگەهشتینە؟ ما بیرا هەوە ناهێتە پێنج نانێن كو پێنج هزار تێر كرین و هەوە چەند سەڵك ژێ كۆم كرین؟
لێ عیسای گۆتە وان: «هەوە چەند نان هەنە؟ هەڕن سەحكەنێ.» دەمێ وان زانی چەندێ هەی، گۆتە وی: «پێنج نان و دوو ماسی.»
دەمێ من پێنج نان بۆ پێنج هزاران كەر كرین، هەوە چەند سەڵكێن تژی ژ بەرمایكان راكرن؟» وان بەرسڤا وی دا: «دوازدە.»
ئینا گۆتە وان: «هوین تشتەكی بدەنێ دا بخۆن.» ئەوان گۆت: «مە ژ پێنج نان و دوو ماسیان پێڤەتر نینە، ژبلی ئەگەر ئەم بچین خوارنێ بۆ ڤی هەمی جەماوەری بكڕین.»
ئینا مەرتایێ گۆتە عیسای: «خودان، ئەگەر تۆ ل ڤێرێ بای، برایێ من نەدمر.
دەمێ مەریەم گەهشتیە وی جهێ عیسا لێ و ئەو دیتی، خۆ هاڤێتە بەر پێیێن وی و گۆتێ: «خودان، ئەگەر تۆ ل ڤێرێ بای، برایێ من نەدمر.»
عیسای گۆتە وان: «هندەك ژ وان ماسیان بینن یێن هەوە نوكە گرتین!»
ئینا عیسا هات، نان هەلگرت و دا وان، هەروەسا ماسی ژی.
دەمێ دەركەفتینە هشكاتیێ، وان ل وێرێ پەل دیتن و ماسی ل سەر بوون و نان ژی هەبوو.
پاشی عیسای نان وەرگرتن و سوپاسیا خودێ كر، پاشی ل سەر ئەوێن روینشتی بەڵاڤ كر، هەروەسا ماسی ژی، هندی وان ڤیای.
فیلیپۆسی بەرسڤا وی دا: «بهایێ دوو سەد دیناران ژی نان تێرا وان ناكەت، كو هەر ئێكی ژ وان پرتەكا بچویك ژی بگەهیتێ!»
چنكو هوین كەرەما خودانێ مە عیسایێ مەسیح دزانن: كو هەر چەندە ئەو یێ دەولەمەند بوو، لێ ئەو ژ پێخەمەت هەوە بوو هەژار، دا هوین ب هەژاریا وی دەولەمەند ببن.
من تشتەكێ وەكو دەنگی ژ ناڤەندا هەر چوار ئافراندیێن زیندی بهیست، دگۆت: «كوودەكێ گەنمی ب دینارەكێ و سێ كوودێن جەهی ب دینارەكێ. لێ زیانێ نەگەهینە زەیتێ و شەرابێ!»