18 ژ بەر ڤێ چەندێ جوهیان پتر بزاڤا كوشتنا عیسای دكر، چنكو وی نە ب تنێ سەرپێچیا دەستوورێ رۆژا شەمبیێ دكر، لێ وی دگۆت ژی كو خودێ بابێ ویە، هۆسا ئەوی خۆ دئینا رێزا خودێ.
یان ما هەوە د دەستووری دا نە خواندیە كو ل شەمبیێ كاهن د پەرستگەهێ ڤە زێدەگاڤیێ ل سەر پیرۆزیا شەمبیێ دكەن و گونەهبار نابن؟
ئەڤە شاهدەییا یوحەننایە، دەمێ جوهیان هندەك كاهن و لێڤی ژ ئورشەلیمێ هنارتین، دا پرسیارێ ژێ بكەن: «تۆ كی؟»
ئەز و باب ئێكین.»
جوهیان بەرسڤا وی دا: «ئەم نە ژ بەر كارەكێ باش دێ تە بەرباران كەین، لێ ژ بەر كوفریێ، چنكو تۆ مرۆڤی و خۆ دكەیە خودێ.»
عیسای بەرسڤ دا: «هەر كەسێ حەز ژ من بكەت، دێ پەیڤا من ب جھ ئینیت و بابێ من ژی دێ حەز ژ وی كەت، دێ هێینە نك وی كەسی و ل نك وی ئاكنجی بین.
عیسای بەرسڤا وی دا: «فیلیپۆس، ئەڤ دەمێ هندە درێژ ئەز ل گەل هەوە و هێشتا تە ئەز نەنیاسیمە؟ ئەوێ ئەز دیتیم، وی باب ژی یێ دیتی. چەوا تۆ دبێژیە من: ‹بابی نیشا مە بدە؟›
جوهیان بەرسڤا وی دا: «مە دەستوورەكێ هەی و ل دویڤ وی دەستووری دڤێت ئەو بمریت، چنكو وی یێ خۆ كریە كوڕێ خودێ.»
ئینا ئەو مرۆڤ چوو و گۆتە جوهیان كو عیسای ئەوێ ساخ كری.
ژ بەر ڤێ چەندێ جوهیان دەست ب تەنگاڤكرنا عیسای كر، چنكو وی ئەڤ تشتە ل شەمبیێ دكرن.
عیسای بەرسڤا وان دا: «بابێ من تا نوكە یێ كار دكەت، و ئەز ژی یێ كار دكەم.»
دا هەمی رێزێ ل كوڕی بگرن، هەروەكو رێزێ ل بابی دگرن. یێ رێزێ ل كوڕی نەگریت، ئەو رێزێ ل بابێ كوڕ هنارتی ژی ناگریت.
پشتی هنگی عیسا ل دەڤەرا جەلیل دگەڕیا و نەدڤیا ل دەڤەرا یەهودیایێ بگەڕیێت، چنكو سەرۆكێن جوهیان بزاڤ دكر وی بكوژن.
ما مووسای دەستوور نەدابوو هەوە؟ لێ كەس ژ هەوە دەستووری ب جھ نائینیت! بۆچی هوین بزاڤێ دكەن من بكوژن؟»
عیسای بەرسڤ دا: «ئەگەر ئەز خۆ مەزن بكەم، مەزناهیا من یا بێ بهایە. بابێ من ئەوێ هوین دبێژن: ‹ئەو خودایێ مەیە،› ئەوە من مەزن دكەت.
عیسای گۆتە وان: «ب راستی ب راستی دبێژمە هەوە: بەری ئیبراهیم ببیت، ئەز هەمە.»
عیسایێ مەسیح د بنیاتێ خۆ دا، خودێ بوو، وی نەڤیا یەكسانیا خۆ ل گەل خودێ بۆ بەرژەوەندیا خۆ ب كار بینیت،
پشتی هنگی فریشتەی رویبارێ ئاڤا ژیانێ یێ شەوقدار وەكو كریستالی نیشا من دا، ژ تەختێ خودێ و بەرخی دەردكەفت
ئێدی تشتێ نفرین لێ كری ل وێرێ نابیت. تەختێ خودێ و بەرخی دێ د ناڤ باژێڕی دا بیت و بەنیێن وی دێ وی پەرێسن