3 دێ ڤان تشتان كەن، چنكو ئەو نە بابی دنیاسن و نە ژی من دنیاسن.
«هەمی تشت ژ لایێ بابێ من ڤە بۆ من یێن هاتینە دان. كەس نزانیت كوڕ كیە ژبلی بابی، هەروەسا كەس نزانیت باب كیە ژبلی كوڕی و هەر كەسێ كوڕی بڤێت بابی بۆ وی ئاشكرا بكەت.»
لێ ئەو دێ ڤان هەمی تشتان ژ بەر ناڤێ من ب سەرێ هەوە ئینن، چنكو ئەو وی نانیاسن یێ ئەز هنارتیم.
ئەوێ كەرب ژ من ڤەببن، وی كەرب ژ بابێ من ژی ڤەدبن.
بابێ راستدار، جیهان تە نانیاسیت، لێ ئەز تە دنیاسم و ئەڤە دزانن كو تە ئەز یێ هنارتیم.
ژیانا هەروهەر ژی ئەڤەیە: ئەو تە، ئانكو خودایێ راستەقینە یێ ئێكانە، و عیسایێ مەسیح یێ تە هنارتی، بنیاسن.
ئینا وان پرسیار ژێ كر: «كا بابێ تە؟» عیسای بەرسڤ دا: «هوین نە من دنیاسن، نە ژی بابێ من دنیاسن. ئەگەر هەوە ئەز نیاسیبام، دا بابێ من ژی نیاسن.»
هوین وی نانیاسن، لێ ئەز وی دنیاسم. ئەگەر من گۆتبا ئەز وی نانیاسم، دا ئەز ژی وەكو هەوە درەوین بم. لێ ئەز وی دنیاسم و پەیڤا وی ب جھ دئینم.
گەلی برایان، ئەز دزانم هەوە و سەرۆكێن هەوە ب نەزانین ئەڤ كریارە ل گەل عیسای كر،
ئەوا چ سەرۆكێن ڤێ جیهانێ تێنەگەهشتین، چنكو ئەگەر ئەو تێگەهشتبان، ئەوان خودانێ مەزناهیێ خاچ نەددا.
و ئەو د ئاگرەكێ ب گوڕی دا تۆلێ ژ وان ڤەكەت یێن خودێ نانیاسن و گوهداریا مزگینیا خودانێ مە عیسای ناكەن.
هەر چەندە بەرێ ئەز كوفریكەر و تەپەسەركەر و مرۆڤەكێ توند بووم. لێ خودێ دلۆڤانی ب من بر، چنكو من د بێباوەریێ دا ب نەزانین رەفتار دكر.
هەر كەسێ كوڕی ماندەل بكەت، وی بەهر د بابی دا نینە، لێ یێ دانپێدانێ ب كوڕی بكەت، بەهر د بابی ژی دا هەیە.
بەرێ خۆ بدەنێ، چ حەزژێكرنە بابی دایە مە، داكو ب زاڕۆكێن خودێ بهێینە بناڤكرن! ب راستی ژی ئەم ئەوین. ژ بەر هندێ جیهان مە نانیاسیت، چنكو ئەو نەنیاسی.
ئەوێ حەزژێكرنێ ناكەت، خودێ نانیاسیت، چنكو خودێ حەزژێكرنە.
دزانین ژی كو كوڕێ خودێ هاتیە و تێگەهشتن دایە مە، دا یێ راستەقینە بنیاسین. ئەم د ناڤ یێ راستەقینە داینە، د ناڤ كوڕێ خودێ عیسایێ مەسیح دا. ئەوە خودایێ راستەقینە و ژیانا هەروهەر.