10 عیسای گۆتێ: «ئەوێ خۆ شویشتی، ژبلی پێیان نە یێ پێدڤی شویشتنێیە، لێ ئەو هەمی یێ پاقژە. هوین ژی د پاقژن، لێ نە هوین هەمی.»
ل قەرێن مە ببورە، هەروەكو ئەم ل قەردارێن خۆ دبورین.
ئەز بەحسێ هەوە هەمیان ناكەم، ئەز وان دنیاسم یێن من هەلبژارتین، لێ دڤێت ئەڤ نڤیسارە ب جھ بهێت: ‹ئەوێ ژ نانێ من خواری، پەحنیا خۆ ل دژی من راكر.›
شەمعون پەترۆسی گۆتێ: «خودان، نە ب تنێ پێیێن من، لێ دەست و سەرێ من ژی!»
هوین نوكە ژ بەر وێ پەیڤا من بۆ هەوە گۆتی د پاقژن.
ئەڤجا ئەگەر كەسەك د ئێكبوونا ل گەل مەسیحی دا بیت، ئەو ئافرندەیەكێ نویە: تشتێن كەڤن بورین و نەمان، ئەڤە یێن نوی چێبوون.
ئەوێ كو ئێكجار گونەھ نەكری، خودێ ژ پێخەمەت مە ئەو كرە قوربانیێ گونەهێ، دا ئەم ب رێكا ئێكبوونا مە ل گەل وی ل نك خودێ راستدار دەركەڤین.
ئەڤجا، مادەم ئەم خودانێن ڤان سۆزاینە، گەلی خۆشتڤیان، بلا ئەم خۆ ژ هەر جۆرەكێ پیساتیا لەشی و گیانی پاك بكەین و ژ بەر ترسا خودێ ب تەمامی پیرۆز ببین.
بلا خودایێ ئاشتیێ ب خۆ هەوە ب تەمامی پیرۆز بكەت و هەمی گیان و دەروون و لەشێ هەوە بپارێزیت، داكو ل دەمێ هاتنا خودانێ مە عیسایێ مەسیح د بێكێماسی بن.
ئەڤە ب تنێ گرێدای خوارن و ڤەخوارن و شویشتنێن جودا جودانە، رێورەسمێن لەشكانینە، هاتینە دانان تاكو دەمێ چاكسازیێ بهێت.
ئەم هەمی د گەلەك تشتان دا شاشیان دكەین. ئەگەر ئێك د ئاخفتنا خۆ دا شاش نەبیت، ئەو مرۆڤەكێ كاملە، دشێت لەشێ خۆ هەمیێ ژی لغاڤ بكەت.