1 «ب راستی ب راستی دبێژمە هەوە: ئەوێ د دەرگەهی را نەچیتە د كۆتانا پەزی ڤە، لێ د رێكەكا دی را سەربكەڤیت، ئەو دز و رێگرە.
هشیاری پێغەمبەرێن درەوین بن، ئەوێن د كەڤلێن میهان دا دهێنە نك هەوە، لێ ئەو ژ ناڤ دا گورگێن هارن!
لەوما دیسان عیسای گۆتە وان: «ب راستی ب راستی دبێژمە هەوە: ئەزم دەرگەهێ پەزی.
عیسای بەرسڤا وی دا و گۆتێ: «ب راستی ب راستی دبێژمە تە: كەس نەشێت پاشایەتیا خودێ ببینیت، ئەگەر جارەكا دی ژ دایك نەبیتەڤە.»
و ئەو دێ چەوا راگەهاندنێ كەن، ئەگەر نەهێنە هنارتن؟ هەروەكو هاتیە نڤیسین: «پێیێن وان یێن مزگینیا خێرێ دئینن، چەند د جوانن!»
چنكو كەسێن هۆسا، خزمەتێ بۆ خودانێ مە مەسیحی ناكەن، لێ بۆ زكێ خۆ دكەن. ب خۆشخۆشك و سالویسیێ دلێ كەسێن سادە دخاپینن.
یێن كو دڤێت دەڤێ وان بهێتە گرتن، چنكو ئەو ژ پێخەمەت چاڤبرساتیا قازانجی، فێركرنێن وەسا ددەن یێن كو نابیت بهێنە دان، هۆسا خێزانان هەمیان د سەر دا دبەن.
كەس ژی ڤێ شەرەفمەندیێ بۆ خۆ ناستینیت، ب تنێ ئەو كەس وەردگریت یێ خودێ گازی كریێ، وەكو هارونی.
دەربارەی ڤێ قورتالبوونێ، پێغەمبەرێن پەیاما خودێ راگەهاندی ل دۆر وێ كەرەما خودێ بۆ هەوە ئامادە كربوو، لێگەڕیان و ڤەكۆلین كرن.
لێ كا چەوا پێغەمبەرێن درەوین د ناڤ گەلی دا پەیدا بوون، هەروەسا د ناڤ هەوە ژی دا دێ مامۆستایێن درەوین پەیدا بن. ئەو دێ ب نهێنی فێركرنێن وێرانكەر ئیننە د ناڤ هەوە دا، خۆ ئەو دێ وی خودانی ماندەل كەن یێ ئەو كڕین، هۆسا ئەو دێ ژناڤچوونەكا ب لەز ئیننە سەرێ خۆ.
ئەو دێ ژ بەر چاڤبرساتیا خۆ ب گۆتنا چیڕۆكێن چێكری بازرگانیێ ب هەوە كەن. ئەو حوكمێ ژ كەڤن وەرە ل سەر هاتیە دان، ژ كار نەكەفتیە و ژناڤبرنا وان نە یا نڤستیە.
گەلی خۆشتڤیان، باوەر ژ هەر گیانەكی نەكەن، لێ گیانان تاقی بكەن، كا ئەو ژ خودێنە یان نە، چنكو گەلەك پێغەمبەرێن درەوین یێن دەركەفتینە جیهانێ.