11 ئەو هاتە سەر ملكێ خۆ و خەلكێ وی ئەو قەبیل نەكر،
لێ وی بەرسڤ دا: «ئەز ب تنێ بۆ وان پەزێن بەرزە یێن مالا ئیسرائیلێ یێ هاتیمە هنارتن.»
لێ هەڤوەڵاتیێن وی حەز ژ وی نەدكر، ئینا هندەك د دویڤ دا هنارتن، داكو بێژنێ: ‹مە نەڤێت ئەو پاشایەتیێ ل مە بكەت.›
ئەو ل جیهانێ بوو و جیهان ب وی چێبوو، لێ جیهانێ ئەو نەنیاسی.
لێ هەمی ئەوێن ئەو قەبیل كری، ئانكو باوەری ب ناڤێ وی ئینای، ماف دا وان كو ببنە زاڕۆكێن خودێ،
پاشی گۆتە شاگردی: «ئەڤە دایكا تەیە!» هەر ژ وی دەمی شاگردی ئەو برە نك خۆ.
ئەو شاهدەییێ ب وێ ددەت، یا وی دیتی و بهیستی و كەس شاهدەییا وی قەبیل ناكەت.
گەلی برایان، كوڕێن دویندەها ئیبراهیمی و ئەوێن دی یێن د ناڤ هەوە دا ژ خودێ دترسن، پەیڤا ڤێ قورتالبوونێ بۆ مە یا هاتیە هنارتن.
هنگی پاولۆسی و بارناباسی ب وێرەكی گۆت: «پێدڤی بوو ل بەراهیێ پەیڤا خودێ بۆ هەوە هاتبا گۆتن، لێ چنكو هەوە رەتكر و دیار كر كو هوین نە هەژی ژیانا هەروهەرن، ئەڤە ئەم یێ قەستا مللەتێن نەجوهی دكەین.
پاشی مە خاترا خۆ ژ ئێكودوو خواست و ل گەمیێ سیاربووین، ئەو ژی بۆ مالێن خۆ زڤڕین.
ئەز دبێژمە هەوە: مەسیح ژ پێخەمەت دیاركرنا راستگۆیا خودێ، بوو خزمەتكارێ سونەتكریان، دا ئەو سۆزێن بۆ بابكالان هاتینە دان، دووپات كەت
مەسیح شاهدە كو ئەز راستیێ دبێژم و درەوان ناكەم و وژدانا من ژی ب رێیا گیانێ پیرۆز شاهدەییێ بۆ ڤێ چەندێ ددەت كو
بابكال یێن وانن و مەسیح ژی ل دویڤ لەشی ژ وان هاتیە، ئەوێ كو د سەر هەمی تشتان دایە و خودایێ هەروهەر هەژی پەسنێیە. ئامین.
لێ گاڤا دەمێ دەستنیشانكری هاتی، خودێ كوڕێ خۆ هنارت، ئەو ژ ژنەكێ ژ دایك بوو و ل بن دەستهەلاتا دەستووری ژ دایك بوو،