15 ژ بەر هندێ ب هشیاری لێ بنێڕن كا هوین چەوا دژین، نە وەكو نەزانان، لێ وەكو ئاقلمەندان.
گوهداریێ بكەن، ئەز هەوە وەكو میهان بۆ ناڤ گورگان دهنێرم، ئەڤجا وەكو ماران د هشیار بن و وەكو كووتران د بێگونەھ بن.
پێنج ژ وان د ئاقلمەند بوون و پێنج د دەبەنگ بوون.
دەمێ پیلاتۆسی دیتی چ مفا نینە، لێ تێكدان دێ پەیدا بیت، ئاڤ ئینا و ل بەرامبەر جەماوەری دەستێن خۆ شویشتن و گۆت: «ئەز ژ خوینا ڤی مرۆڤی یێ بێگونەهم، ئەو ل ستۆیێ هەوەیە!»
و گۆت: «من گونەھ كر، دەمێ من خوینەكا بێگونەھ رادەست كری.» وان بەرسڤ دا: «مە چ ژێیە؟ ئەو د ستۆیێ تە دایە!»
ئەڤجا عیسای گۆتێ: «هشیار بە، بۆ چ كەسان نەبێژی! لێ هەڕە و خۆ نیشا كاهنی بدە و وی پێشكێشیێ مووسای فەرمان پێ كری، بدە، وەك شاهدەیی بۆ وان.»
ئینا عیسای گۆتە وان: «هەی ئەوێن مەژی هشك، یێن كو باوەریا هەوە درەنگ ب هەمی گۆتنێن پێغەمبەران دهێت،
گەلی خویشك و برایان، د هزركرنێ دا وەكو زاڕۆكان نەبن. د خرابیێ دا وەكو زاڕۆكان بن، لێ د هزركرنێ دا د پێگەهشتی بن.
گەلی گالاتیایی یێن بێئاقل، كێ سەرێ هەوە تژی كریە؟ چنكو مرنا عیسایێ مەسیح بۆ هەوە هند ب زەڵالی هاتیە راگەهاندن، هەروەكو هەوە ب چاڤێن خۆ دیتبیت كو ئەو یێ ل خاچێ دای.
تا ڤی رادەی هوین د بێئاقلن؟ ئایا پشتی هەوە ب گیانێ خودێ دەست پێ كری، ئێدی دێ ب هێزا خۆ تەمام كەن؟
د حەزژێكرنێ دا بژین، هەروەكو مەسیحی ژی حەز ژ مە كری و خۆ گۆری مە كری، ژ پێخەمەت مە بوویە پێشكێشی و قوربانیەكێ بێهنخۆش بۆ خودێ.
لێ پێدڤیە هەر ئێك ژ هەوە ژی حەز ژ ژنا خۆ بكەت، هەروەكو حەز ژ خۆ دكەت و پێدڤیە ژن رێزێ ل مێرێ خۆ بگریت.
لێ یا گرنگ ئەوە كو هوین ب شێوەیەكێ هەژی مزگینیا مەسیحی بژین، داكو ئەگەر ئەز بهێم و هەوە ببینم، یان ژی نەهێم و ب تنێ ببهیسم، ئەز بزانم كو هوین د ئێك گیان دا قاییم ماینە، پێكڤە ب ئێك دل خەباتێ دكەن بۆ وێ باوەریێ یا ل سەر مزگینیێ هاتیە ئاڤاكرن
ژ بەر ڤێ چەندێ ژی، هەر ژ رۆژا مە ئەڤە بهیستی، مە دەست ژ نڤێژكرنێ و داخوازكرنێ بۆ هەوە بەرنەدایە، كو هوین ژ زانینا حەزا خودێ، ب هەمی ئاقلمەندی و تێگەهشتنا روحانی، پڕ ببن،
ل بەرامبەری وان یێن كو ژ دەرڤەی باوەریێنە، ب ئاقلمەندی سەرەدەریێ بكەن و دەرفەتا ڤی دەمی ژ دەست نەدەن.
هشیار بن كەس ژ ئەنجامێ خرابیێ، خرابیێ ل كەسێ نەكەت، لێ هەرگاڤ ل گەل ئێكودوو و ل گەل هەمیان ل دویڤ باشیێ هەڕن.
لێ ئەوێن دڤێن دەولەمەند ببن، ئەو دكەڤنە تاقیكرنێ و خەفكێ و گەلەك ئارەزوویێن بێئاقلانە و زیانبەخش، یێن مرۆڤی د وێرانكرنێ و ژناڤچوونێ دا نقووم دكەن،
هشیار بن ئەوێ دئاخڤیت رەت نەكەن. چنكو مادەم ئەو قورتال نەبوون یێن ئەو رەتكری یێ كو ئاگەهداری ل سەر ئەردی داینە وان، ئەڤجا چەند مسۆگەرترە كو ئەم رزگار نابین، ئەگەر ئەم پشتا خۆ بدەینە وی یێ ژ ئەسمانی مە ئاگەهدار دكەت؟
د ناڤ هەوە دا كی یێ ئاقلمەند و تێگەهشتیە؟ بلا ب رەفتارا باش نیشان بدەت كو كریارێن وی ل دویڤ دەروونبچویكیا ئاقلمەندیێ دهێنە كرن.
هەوە دەروونێ خۆ ب ملكەچبوونا راستیێ پاك كریە و هۆسا حەزژێكرنا هەوە یا برایانە یا بێ دووڕویاتیە، ئەڤجا ژ نیڤا دلی ب گەرمی حەز ژ ئێكودوو بكەن.
ئینا من خۆ هاڤێتە بەر پێیێن وی، دا سوجدێ بۆ ببەم، لێ وی گۆتە من: «وە نەكە! ئەز بەنیمە ل گەل تە و برایێن تە یێن شاهدەییێ بۆ عیسایێ مەسیح ددەن. سوجدێ بۆ خودێ ببە! چنكو شاهدەیی بۆ عیسای كاكلكا پەیاما خودێیە.»