1 هوین ژی ژ بەر سەرپێچی و گونەهێن خۆ د مری بوون،
لێ عیسای گۆتێ: «ب دویڤ من بكەڤە و بهێلە مری مریێن خۆ ڤەشێرن.»
چنكو ئەڤ كوڕێ من یێ مری بوو و ساخ بووڤە، یێ بەرزە بوو و هاتە دیتن.› ئینا وان دەست ب كەیفێ كر.
لێ یا فەر بوو ئەم دلشاد و كەیفخۆش ببین، چنكو ئەڤ برایێ تە، یێ مری بوو، ساخ بووڤە، یێ بەرزە بوو، هاتە دیتن.›»
دز ناهێت ئەگەر بۆ دزینێ و كوشتنێ و ژناڤبرنێ نەبیت، لێ ئەز یێ هاتیم دا وان ژیان هەبیت، ژیانەكا پڕ هەبیت.
ئینا عیسای بەرسڤ دا: «ئەزم رێك و راستی و ژیان. كەس ناهێتە نك بابی، ئەگەر ب رێیا من نەبیت.
كا چەوا باب مریان رادكەتەڤە و زیندی دكەت، هەروەسا كوڕ ژی یێ وی بڤێت، زیندی دكەت.
ب راستی ب راستی دبێژمە هەوە: دێ دەمەك هێت، كو نوكەیە، مری دێ دەنگێ كوڕێ خودێ بهیسن و یێن دبهیسن دێ زیندی بن.
چنكو یاسایا گیانێ ب رێیا مەسیح عیسای ژیانێ ددەت، تۆ ژ یاسایا گونە‍‌ھ و مرنێ ئازاد كری.
هۆسا ژی یا هاتیە نڤیسین: «مرۆڤێ ئێكێ، ئادەم، بوو هەبوویەكێ ژیاندار.» لێ ئادەمێ دویماهیێ بوو گیانەكێ ژیاندەر.
حەزژێكرنا مەسیحی مە نەچار دكەت وێ چەندێ بكەین، چنكو ئەم گەهشتینە وی ئەنجامی كو ئێك ژ پێخەمەت هەمیان مر، لەوما هەمی مرن.
تاریاتیا ب سەر تێگەهشتنا وان دا هاتی، ئەو ژ بەر وێ نەزانینا د ناخێ وان دا و سەرهشكیا وان، ژ ژیانا خودێ د بیانینە.
چنكو هەر تشتێ ئاشكرا ببیت، دبیتە رۆناهی. لەوما دهێتە گۆتن: «هەی نڤستی، هشیار ببە! ژ ناڤ مریان رابە و مەسیح دێ رۆناهیێ دەتە تە.»
هوین ژ بەر گونەهێ و سونەتنەكرنا لەشێ خۆ د مری بوون، لێ خودێ هوین ل گەل وی ڤەژاندن، دەمێ ل هەمی گونەهێن مە بوری.
لێ ئەوا خۆ رادەستی خۆشیێن دلی دكەت، ئەو ب زیندی یا مریە.
ئەم دزانین كو ئەم ژ مرنێ دەرباز بووینە ژیانێ، چنكو ئەم حەز ژ خویشك و برایان دكەین. ئەوێ حەزژێكرنێ نەكەت، ئەو د مرنێ دا بنەج‍‌ھ دبیت.
«بۆ فریشتەیێ جڤاكا باوەرداران ل ساردیسێ بنڤیسە: ‹ئەوێ حەفت گیانێن خودێ و حەفت ستێر هەین، ڤان تشتان دبێژیت: من های ژ كریارێن تە هەیە، تۆ ب ناڤی یێ زیندی، لێ تۆ یێ مری.
