14 گیانێ پیرۆز دەستبەعێ میراتێ مەیە تا دەمێ خودێ گەلێ خۆ رزگار دكەت، ژ بۆ پەسنكرنا مەزناهیا خۆ.
دەمێ ئەڤ تشتە دەست پێ دكەن، راست راوەستن و سەرێ خۆ بلند كەن، چنكو رزگاركرنا هەوە نێزیك دبیت.»
ئەڤجا هشیاری خۆ و هەمی كەرێ پەزی بن، ئەوێ گیانێ پیرۆز هوین وەكو چاڤدێر د ناڤ دا داناین، دا شڤانیێ ل جڤاكا گازیكریێن خودێ بكەن، ئەوا وی ب خوینا خۆ كڕی.
نوكە ژی ئەز هەوە دهێلمە ب هیڤیا خودێ و پەیڤا كەرەما وی ڤە، ئەو پەیڤا شیان هەی كو هەوە ئاڤاكەت و میراتەكی ل گەل هەمی پیرۆزكریان بدەتە هەوە.
نە ب تنێ ئافرندە، لێ ئەم ب خۆ ژی، یێن كو مە گیانێ پیرۆز وەكو خێڤە وەرگرتی، د ناخێ خۆ دا دنالین و د چاڤەڕێی وێ رۆژێینە كو مافێن خۆ یێن كوڕێن خودێ وەرگرین و لەشێ مە رزگار ببیت.
هەر ئەوە ئەگەرێ ئێكبوونا هەوە ل گەل مەسیح عیسای، ئەو مەسیحێ بۆ مە بوویە ئاقلمەندی ژ نك خودێ، راستداری، پیرۆزی و رزگاری،
و موهر كرین و گیانێ پیرۆز وەكو دەستبەع كرە د دلێ مە دا.
ئەوێ ب تەمامی بۆ ڤێ مەبەستێ ئەم ئامادە كرین، خودێیە، یێ گیانێ پیرۆز وەكو دەستبەع دایە مە.
ژ بەر كو هوین كوڕێن وینە، خودێ گیانێ كوڕێ خۆ هنارتە د ناڤ دلێ مە دا، كو گازی خودێ دكەت: «ئابا! بابۆ!».
ل دویڤ مەبەستا وی، ئەوێ هەر تشتی ل دویڤ بڕیار و حەزا خۆ ساز دكەت، ئەم پێشوەخت هاتینە دەستنیشانكرن و ب مەسیحی هاتینە هەلبژارتن،
دا ئەم ژ بۆ پەسنكرنا مەزناهیا وی بین، ئەم ئەوێن ل بەراهیێ هیڤیا خۆ ب مەسیحی ڤە گرێ دای.
گیانێ خودێ یێ پیرۆز خەمبار نەكەن، ئەوێ هوین ب وی بۆ رۆژا رزگاربوونێ هاتینە موهركرن.
لێ هوین دویندەهەكا هەلبژارتینە، كاهنێن پاشایانەنە، مللەتەكێ پیرۆزن و گەلێ تایبەت یێ خودێنە، دا هوین چاكیێن وی یێ هوین ژ تاریاتیێ گازی كرینە رۆناهیا خۆ یا سەیر، رابگەهینن.