پاشی دێ بێژیتە ئەوێن ل دەستێ چەپێ: ‹ژ من دویر بكەڤن، هەی ئەوێن تۆڕەبوونا بابێ من ل سەر، بەرەڤ ئاگرێ هەروهەر، ئەوێ بۆ ئبلیسی و فریشتەیێن وی هاتیە ئامادەكرن،
ئەوێن ل دویڤ زانینا پێشوەخت یا خودایێ باب هاتینە هەلبژارتن و ب گیانێ پیرۆز هاتینە تەرخانكرن، دا گوهداریا عیسایێ مەسیح بكەن و ب خوینا وی بهێنە رەشاندن: كەرەم و ئاشتی ل سەر هەوە زێدە ببن.
ب هەمان شێوەی سەدۆم و عەمۆرا و باژێڕێن ل دەوروبەرێن وان ژی وەكو وان دەهمەنپیسی كر و ب دویڤ گوهنێلیا نە سرۆشتی كەفتن. ئەو ب كێشانا سزایێ ئاگرینی یێ هەروهەر بوونە نموونە.
لێ یێن ترسنۆك و یێن بێبەخت و یێن جهێ دلڕەشیێ و یێن مێركوژ و یێن دەهمەنپیس و یێن جادووگەر و یێن پووتپەرێس و هەمیێن درەوین، دێ بەهرا وان دەریاكا هەل ب ئاگری و كپریتێ بیت. ئەڤە مرنا دوویێیە.»