16 هەرگاڤ د دلخۆش بن،
دلخۆش و دلشاد ببن! ژ بەر كو خەلاتێ هەوە ل ئەسمانان یێ مەزنە، چنكو وان بەری هەوە پێغەمبەر ژی هۆسا تەپەسەر دكرن.
سەرەڕای هندێ ب ڤێ چەندێ دلخۆش نەبن، كو گیانێن پیس دكەڤنە ژێر دەستهەلاتا هەوە، لێ دلخۆش ببن، چنكو ناڤێن هەوە ل ئەسمانان یێن هاتینە نڤیسین.»
ئینا وان گۆتێ: «ئەزبەنی، ل هەمی دەمان ڤی نانی بدە مە.»
د هیڤیێ دا د دلخۆش بن، د تەنگاڤیێ دا د خۆڕاگر بن، ل سەر نڤێژكرنێ د بەردەوام بن.
وەك كۆڤاندار، لێ هەردەم د دلخۆشین. وەك هەژار، لێ گەلەكان دەولەمەند دكەین. وەك مە چ نەبیت، لێ ئەم خودانێن هەمی تشتاینە.
هەرگاڤ ب خودانی دلخۆش ببن. دیسان ئەز دبێژمە هەوە: دلخۆش ببن!
