8 ئەڤجا یێ ڤێ چەندێ رەت بكەت، ئەو مرۆڤەكی رەت ناكەت، لێ خودایێ كو گیانێ خۆ یێ پیرۆز ددەتە هەوە، رەت دكەت.
ئەوێ گوهداریا هەوە بكەت، ئەوی گوهداریا من كر و ئەوێ هەوە رەت بكەت، ئەز رەت كرم و یێ من رەت بكەت، ئەوی ئەو رەت كر یێ ئەز هنارتیم.»
ئەوێ من رەت بكەت و گۆتنێن من قەبیل نەكەت، ئێك یێ هەی وی داد بكەت، ئەو گۆتنا من گۆتی، دێ ل رۆژا دویماهیێ وی داد كەت.
‹بەرێ خۆ بدەنێ، گەلی تڕانەكەران! بگوهشن و بنبڕ ببن، چنكو ئەز دێ ل سەردەمێ هەوە كارەكی كەم، كو ئەگەر ئێك بۆ هەوە بەحس بكەت، هوین ئێكجار باوەر نەكەن!›»
هیڤی ژی مە شەرمزار ناكەت، چنكو حەزژێكرنا خودێ ب رێیا گیانێ پیرۆز، ئەوێ وی دایە مە، رژیایە دلێ مە.
بۆ مە خودێ ب گیانێ خۆ ئەو دیار كرن. چنكو گیان لێگەڕیانێ و ڤەكۆلینێ بۆ هەمی تشتان دكەت، خۆ كویراتیا ناخێ خودێ ژی.
لێ ئەو ژن دێ یا بەختەوەرتر بیت، ئەگەر وەكو خۆ بمینیت، ئەڤە بۆچوونا منە و ئەز هزر دكەم گیانێ خودێ من ژی بڕێڤە دبەت.
و موهر كرین و گیانێ پیرۆز وەكو دەستبەع كرە د دلێ مە دا.
ژ بەر كو هوین كوڕێن وینە، خودێ گیانێ كوڕێ خۆ هنارتە د ناڤ دلێ مە دا، كو گازی خودێ دكەت: «ئابا! بابۆ!».
بۆ وان هاتە دیاركرن، كو وان نە بۆ خۆ، لێ بۆ هەوە خزمەت دكر، دەمێ بەحسێ وان تشتان دكر یێن نوكە بۆ هەوە هاتینە راگەهاندن، ب رێكا وان یێن ب هێزا گیانێ پیرۆز، ئەوێ ژ ئەسمانی هاتیە هنارتن، مزگینی دایە هەوە. فریشتە ژی گەلەك حەز دكەن ل وان تشتان بنێڕن.
چنكو پەیام چ جاران ب حەزا مرۆڤی نەهاتینە، لێ هندەك مرۆڤ ب رێڤەبەریا گیانێ پیرۆز ژ لایێ خودێ ڤە ئاخفتینە.
یێن فەرمانێن وی ب جھ دئینن، د ناڤ وی دا د بنەجهن و ئەو ژی د ناڤ وان دا یێ بنەجهە. ئەم ژ ڤێ چەندێ دزانین كو ئەو د ناڤ مە دا یێ بنەجهە: ب وی گیانی یێ وی دایە مە.
هەروەسا ئەڤە ژی، ئەوێن ب دویڤ خەونێن خۆ دكەڤن، لەشی دهەڕمینن و سڤكاتیێ ب سەروەریێ دكەن و ب خرابی بەحسێ خودانێن مەزناهیێ دكەن.