1 ئەڤجا مادەم مەسیحی د لەشی دا ئازار كێشا، هوین ژی ب وێ نیازێ خۆ چەكدار بكەن، چنكو یێ د لەشی دا ئازار كێشای، دەست ژ گونەهێ بەردایە،
گۆتە زەڵامێ دەست گورۆج: «رابە ل ناڤەندێ راوەستە!»
هۆسا هوین ژی دەربارەی گونەهێ، خۆ ب مری بهژمێرن، لێ ب مەسیح عیسای ژ بۆ خودێ، ب زیندی بهژمێرن.
حاشا! ئەم ئەوێن دەربارەی گونەهێ مرین، چەوا دشێین ئێدی د ناڤ گونەهێ دا بژین؟
چنكو ئەوێ مر، ئەو ژ گونەهێ یێ ئازاد بووی.
ئێدی نە ئەزم یێ دژیت، لێ مەسیحە د ناخێ من دا دژیت. ئەو ژیانا نوكە ئەز ب لەشی دژیم، ئەز ب باوەریێ ب كوڕێ خودێ دژیم، ئەوێ حەز ژ من كری و خۆ گۆری من كری.
ئەو كەس ژی كو یێن مەسیح عیساینە، ئەوان لەش ل گەل حەز و ڤیانێن د لەشی دا یێن ل خاچێ داین.
ژ بەر ڤێ چەندێ هەمی چەكێن خودێ هەلگرن، دا بشێن ل رۆژا خراب بەرهنگاریێ بكەن و پشتی هوین هەمی تشتان تەمام دكەن، خۆ راگرن.
بلا هزركرنا هەوە وەكو هزركرنا عیسایێ مەسیح بیت:
هزرێ د وی دا بكەن یێ خۆ ل بەر ڤێ هەمی دژایەتیا گونەهكاران گرتی، داكو هوین نەوەستیێن و دلسار نەبن.
ئەوێ ب ژۆر كەفتیە د بێهنڤەدانا وی دا ژی، ژ كارێن خۆ بێهنڤەدان كریە، كا چەوا خودێ ژ كارێن خۆ بێهنڤەدان كریە.
بۆ وی تشتی هوین یێن هاتینە گازیكرن، چنكو مەسیحی ژی ژ پێخەمەت هەوە ئازار كێشان و هۆسا نموونەیەك بۆ هەوە ب جھ هێلا، دا ل دویڤ شووپا وی بچن،
چنكو مەسیح ژی جارەكێ و بۆ هەروهەر ژ پێخەمەت گونەهان هاتە ئازاردان، یێ راستدار ژ پێخەمەت نەڕاستداران، دا هەوە بگەهینیتە خودێ. ئەو د لەشی دا هاتە كوشتن، لێ ژ لایێ گیانی ڤە هاتە ڤەژاندن.