16 ये पोछा भूकला एने तीसला नी होये एने तिंदरे पोर तोपोन, नी काहनलो तातो पोळे.
बाकीन आपनेमा मुवा नी राखनेण वोजेसी चो इतराक दाहळान छे, एने जेतार वचनोन वोजेसी दुख एने सोंकोट होयतेलो छे, ती तेत्यारुत ठूकर खातला छे.
बाकीन सूर्य निकवने पोर चे बोव गोया, एने मुवा नी धोरणेसी सुक गोया,
“सोयावा छे जे, धोरमोन भूकला एने तीसला छे, काहाकि चे आफराय जासे.”
बाकीन आपने माहाय मुवे नि राखनेण वोजेसी चे थुलाक दाहळान कोरता रोयतेला; तेरे ओवतेन जेतार वचनोन वोजेसी तीनु पोर दुख नीती तोकलीत होयतेली, ती चे तेत्यारुत ठूकर खातला छे.
एने जेतार दाहळू निकव्यू ती बोव गोयो, एने मुवे नी धोरणे वोजेसी सुक गोयो.
चू भूकला काजे वारला चीजोसी आफराव देदू, एने मालदार काजे ठारले हाते निकाव देदू
“सोयावा चे तुमु जे हीमी भुकला छे, काहाकि आफेरला कोराय जासे” “सोयावा छे तुमु जे हीमी रोड रोया, काहाकि हाससू”
बाकीन जू कुदु तिना पाणीमा गोथू पीसे जो मी तीनाक आपीस, ओवतेन चू ओमोरकाई तोक तीसलु नि रोये; बाकीन यो पाणी मे तीनाक आपीस, चू तीनामा एक झोर बोन जासे जो ओमोर जीवनोन कोरता उमळतो रोयसे.”
काहाकि दाहळू उगतात जुदु तोप पोळतेलु छे एने खोडाक सुखाड देतलु छे. एने तेरो फुल गोव जातलो छे एने हेरी शोभा जात रोयतली छे तेरेन तोसो मातभोर भी आपने वाटपोर चालता-चालता धुवामा मेवाय जासे.
चू हिंदरा डूवासी आखान आसवा नूस देसे; एने एरेन ओवतेन मोरोन नी रोये, एने नी दुख, नी विलाप, नी पिढा रोये; पेहेली वाते जात रोयी.”