8 तेत्यार चू किताब ली लेदू, ती ते चार जोनावरे एने चोवीस पुढाऱ्या तिना गाडरा ओगोव पोड गोया, तीनामा गोथा होर एकोन हातमा फेपाऱ्या एने धुप, जो चुखला माणसोन प्रार्थना छे, एने भोरलो सोनान वाटका होता.
दिसरे दाहळे चू येसु काजे आपने भूनी आवतेलु देखीन कोयू, “देखू, यु परमेश्वरोन गाडरो छे जू जोगोन पाप उचलीन लीजात रोयतलु छे.
कि आखा माणसे जोसो बासोन मान राखतला छे तोसोच पुऱ्यान बी मान राखू. जू पुऱ्यान मान नि कोरे, चू बासोन जू तीनाक मुकललु छे, मान नि राखतलु.
एने जेतार चू पेहेला काजे जोगोमा पोछु लावे ती, कोये, “परमेश्वरोन आखा सोरग दूत तीनाक नोमोन कोरे.”
कोवीन चे आखा रोयने वावा, जिंदरे नावे तिना गाडरा काजे जीवनोन किताबमा लिखाय नी गोयो जू जोगोन पेहलेत टेमे घात होयलू छे, तिना चिल्लान पूजा कोरसे.
तेत्यार मे आगठो मेवायलो काचो सारखो एक दोरीयु देख्यू; एने जे माणसे तिना चिल्ला पोर एने तेरी मूर्ती पोर एने तेरे नावोन आकळा पोर जीत गोयला होता, तीनुक तिना आरसीन दोरीयान साते परमेश्वरोन फेपाऱ्या काजे लीन उबरोयलु देख्यू.
तिना चारू जोनावरमा एक तीनु सात सोरग दूत काजे परमेश्वर, जू कायम जीवतलु छे, कि रीससी भोरला सात वाटका आप्यू;
तेत्यार चोवीस पुढाऱ्या एने चारू जोनावरे पोडीन परमेश्वर काजे नोमोन कोऱ्या, जो सिहासन पोर बोसलु होतु, एने कोयू, “आमेन, हालेलुया.”
तेत्यार चोवीस प्राचीन सिहासन पोर बोसने वावान ओगोव पोड जासे, एने चू जू कायम जीवतलु छे नोमोन कोरसे; एने चे आपना-आपना मुकुट सिहासनोन ओगोव यो कोयता जायीन मेक देसे,
तीना सिहासनोन चारू धोळे चोवीस सिहासन छे; एने तिना सिहासन पोर चोवीस जूनला धोव्वा डोगला पेहेरला बोस रोया, एने तिंदरा मुंडका पोर सोनान मुकुट छे.
एने तिना सिहासनोन सामने माणू बिलोराण तोसो आरसा तोसो दोरीयु छे, सिहासनोन इचमा एने सिहासनोन चारू धोळे चार जोनावरे छे, तिंदरे ओगोव पोछोव डूवात डूवा छे.
चारू जोनावरोन छोव-छोव पाखळा छे, एने चारू धोळे एने माहिय डूवात डूवा छे; एने चे रात दाहळू बिना आराम कोरे यो कोयता रोयतला, “चुखलो, चुखला, चुखला प्रभू परमेश्वर, आखा गोथू ताकत वावू, जू होतु एने जू छे एने जु आवने वावू छे.”
जेतार मे देख्यू, ती तिना सिहासन एने चे जोनावरे एने तिना प्राचीनोन चारू धोळे एने जादा सोरगो दूतोन बुल सोमव्या, जेरी गिनती लाखो एने करोडो होती,
एने चे उचला बुलोसी कोयता होता, “खुन कोराय गोयलु गाडरुत, ताकत एने धोन एने ग्यान एने ताकतवान एने मान एने गौरव एने धन्यवादन लायक छे.”
एने चारू जोनावरे आमेन कोया, एने पुढाऱ्या भीमा पोडीन नोमोन कोऱ्या.
तेत्यार मे तिना सिहासन एने चार जोनावरे एने तीनु पुढाऱ्यान इचमा, जोसो एक खुन कोरलु गाडरो उबरोयलु देख्यू. तेरा सात शिंगडा एने सात डूवा होता; जे परमेश्वरोन सात आत्मा छे जे आखी कोवी पोर मुकली रोया.
पोछु मे देख्यू कि गाडरो सात सिक्का माहीन एक काजे उगाळ्यु; एने तीनु चार जोनावरो माईन एकान गाजला सारखो बुल सोमव्यू, “आवू.”