ओवतेन तिने टेमे एक मोटलो भूकंप होयो, एने गावोन दोसवू भाग पोड गोयू; एने तीना भूकंपसी सात हजार माणसे मोर गोया एने बाकी बिह गोया एने सोरगोन परमेश्वरोन महिमा कोऱ्या.
चे ये छे जे बायरा पुठी विटोव होया, बाकीन कुवारु छे; जे चेत छे कि जा का गाडरो जातलो छे, चे तिनान पोछोव चाल पोळतेला; जे ते परमेश्वरोन कोरता पेहेला फोव होयनेन कोरता माणसोमा गोथो मुले लेवाय गोयला छे.
इनान कोरता मे तुसेक समती आपो कि आगठामा तातो कोरलो सोनो मारे जुव गोथू मुले ली ले कि तू धोनवान होय जाय, एने धोव्वा डोगला लीले कि तुसेक पेहेरीन तुसेक आपना उगाळलान लाज नी आवे, एने तारा डूवामा लागाळनेन कोरता सुरमू लीले कि तू देखणे बाज जाय.
जे जय हासील कोरे तीनुक इना रितीन धोव्वा छिंदरा पेरावसे, एने मे तेरो नाव जीवनोन किताबमा गोथो कानला रितीसी नी निकावो; बाकीन हेरो नाव आपनु बास एने आपना सोरग दूतो सामने मान लीस.
येरेन ओवतेन मे नोजोर नाख्यू कि, एने देख्यू, हर एक जाती एने कुल एने माणसे एने भाषामा गोथो एक ओसी मोटली गोरदी, जीनाक कुदू गिन नी सोकतो होतो, धोव्वा छिंदरा पेहेरला एने आपना हातोमा खोजुरोन डाव्या लीन सिहासनोन ओगोव एने गाडरान ओगोव उबरोयली छे,