11 जू अन्याय कोरतेलू छे, चू अन्यायुत कोरतू रोये; एने जू भुंडलु छे, चू भुंडलुत बोनीन रोये; एने जू धोरमी छे, चू धोरमी बोनीन रोये; एने जू पवित्र छे; च चुखला बोनीन रोये.”
तीनुक जाणे देवू; चे आंदवा वाट देखाळने वावू छे एने आंदवू आंदवा काजे वाट देखाळसे ती दुयू खाडामा पोड जासे.
सोड्कोन धोळे गुलोरोन एक झाड देखीन चू तेरेनचा गोयू, एने पाला विगुर तीनामा ओवी काहीन नी जोळ्यो ती तीना काजे कोयू, “हिमी गोथो तारेमा कोबी फोव नी लागे” एने गुलोरोन झाड तेत्यारुत सुख गोयो.
जेतार ची मुले लेणे जाता होता ती दुल्हा आवीन पुग गोयू एने जे तीयार होता चे तिना साते वीयावोन घोरमा जात रोया एने झोपलु बोंद कोराय गोयू.
जीनासी तुमु आपना सोरग मायला बासोन पुऱ्या ठेरायसु काहाकि चू वारलो एने भुंडला दुयू पोर आपनु दाहळू उगाळतलु छे, एने धोरमी एने अधोरमी दुयू पोर पाणी पाळतेलू छे.
“सोयावा छे जे, धोरमोन भूकला एने तीसला छे, काहाकि चे आफराय जासे.”
चू ओवी तीनु काजे कोयू, “मे जाणे बाज रोयू एने तुमु मेसेक हेरसू एने खुदोन पापोमा मोरसू; जा मे जाणे बाज रोयू, चा तुमु नि आव सोकतला.”
एने तीनाक ओसी चोमोकने वावी मंडवी बोनावीन आपनेनचा उबरोये; जीनाक नी डाग, सुरकुती नी काहीन ओसी चीज होय पुन चुखला एने निरदोष होये.
चू हिमी तेरो शारीरिक डीलोमा मोरोनोन लारे तुमरेसी मेव कोर देदू काहाकि तुमुक तेरे ओगोव चुखला एने बेगुना बोनावीन तिनाक उबराखसे.
पुन दुष्ट एने भडकावने वावा धोकू देतला एने धोकू खातला, बिगडी जातला.
हिमी जो तु ठूकर खाणेसी वाचाड सोकतलु छे, एने आपना महिमान भरपुरीन सामने मग्न एने निरदोष कोरीन उबु कोर सोकतलु छे,
सोरगमा गोथो माणसो पोर मोन-मोन भोरीन मोटला गारा पोळ्या, एने इनान कोरता कि यो सोंकोट जादात भारी होतो, माणसे गारान सोंकोटोन वजेसी परमेश्वरोन बुराई कोऱ्या.
पोछु श्राप नी होये, एने परमेश्वरोन एने गाडरान सिहासन तिना गावमा रोयसे एने हेरा दास हेरी सेवा कोरसे.