12 “पीरगमून मंडव्या दूतो काजे यो लिख जेरे जुव दुयधारी एने तेज तोलवार छे, चू यो कोये कि.
काहाकि परमेश्वरोन वचन जीवतलो, ताकत एने काहनाबी दुय धारवावा तोलवार गोथो तीखलो छे, चो जीव एने आत्मा, सांधा एने गुरदा काजे आरपार भोराईन एने मोनोन विचार एने भावना काजे पारखतलो छे.
“जो काय तू देखतलु छे तीना किताबमा लिखीन सात मंडव्या काजे मुकली दे, मतलब इफिस, स्मुरना, पीरगमून, थुआतीरा, एने सर्दीस, एने फिलादिलफिया, एने लौदीकिया काजे.”
चू तेरे जेवळ्या हातमा सात चांदण्या लेदू, एने तेरो मुयोसी दुयधारी तलवार निकवती होती, तेरो मूय ओसो तेजोमोय होतु, जोसू दाहळू ज्यादा तोपोन टेमे चोमोकतो होतो.
जाती-जाती काजे मारनेन कोरता तेरा मुयोमा गोथी एक धार वावी तोलवार निकवतली छे चू लुहळान राज दोंड लीन हिंदरे पोर राज कोरसे, एने आखा गोथो ताकतवान परमेश्वर भयानक रीसोन जलजलाहटन आंगुरोन रोसोन कुंडामा आंगुरोन रोस रोंदवसे.
रोयला माणसे तिना घुल्ला पोर बोसने वावान तोलवार सी, जी हेरा मुयोसी निकवती होती, माराय गोया; एने आखा चिल्ला तेरा माणसोसी आफराय गोया.
इफिसोन मंडवीन दूतो काजे यो लिख, जे सात चांदण्या हेरा जेवळ्या हातोमा छे, एने सोनान सात दिवान इचमा फिरतलु छे, चू जो कोये कि.
आखरी, मोन फिराव, नीती मे तारेनचा तेतारुत आवीन मारा मुयोन तोलवार सी तिंदरे पुठी लोळायीस.