जी वात खोरली छे, एने मेसेक लागे कि, तू इनी बारामा नि बिहता बुले इनान कोरता कि जे परमेश्वर पोर भुरसू कोरला छे चे वारला-वारला कामोमा एने माणसोन फायदान होयो.
जेतार सात आयळनेन बुले सोमवाय गोया, ती मी लिखने पोर होतु बाकीन मी सोरगोमा गोथू यो बुल सोमव्यू, “जी वात आयळनेन तिना सात बुलोसी सोमव्यू तीनुक एखलामा राख, एने मा लिखे.”
पोछु मे सोरगोमा गोथू यो बुल सोमव्यू, “लिख, जे मोरला प्रभूमा मोरतला छे चे हिमी गोथा सोयावा छे” आत्मा कोये, “होव, काहाकि चे आपना आखा मेहनतसी आराम कोरसे, तिंदरा कामे हिंदरे साते जात रोयतला छे.”
जिना सात सोरग दूतोनचा चे सात वाटका होता, तीनामा गोथू एक आवीन मेसे काजे यो कोयू, “उरू आव, मे तुसेक हिनी मोटली वेश्यान दोंड देखाळो, जी जादात पाणी पोर बोसरोयली छे.
सर्दीसोन मंडव्यान दूतो काजे यो लिख, “जेरे जुव परमेश्वरोन सात आत्मा एने सात चांदण्या छे, चू यो कोये कि मे तारा कामो काजे जानतलु छे तू जीवतलु ते कोवायतलु छे, बाकीन मोरलु छे.”