2 चे मोटला बुलोसी आयळीन कोया, “पोळ गोयू, मोटलु बाबेल पोळ गोयलु छे, जो भुंडली आत्मान रोयनो, एने हर एक भुंडली आत्मान वस्ती, एने होर एक विटोवला एने भुंडला नी ते चिल्लान पांजरु होय गोयू.”
तेरा पाय वारला पितोवोन सारखा होता, जोसो कि चुलामा तातो कोरला सारखो, एने तेरु बुल जादा पाणीन बुलोन सारखो होतो.
एने ओसला मोटला बुलोसी आयळ्यु, जोसू सिह आयळतलु छे; एने जेतार चू आयळ्यु ती आयळनेसी सात बुले सोमवाय पोळ्या.
तिंदरो धोळ तिना मोटला गावोन चौकमा पोळ रोयसे, यो आत्मिक रुपोसी सदोम एने मिसरी कोवायतेलो छे, जा हिंदरु प्रभू बी ख्रुस पोर चोळाय गोयलु होतु.
एने एक एने सोरग दूत मंदीरमा गोठू निकवीन, जू वादवा पोर बोसलु होतु, मोटला बुलोसी आयळीन कोयू, “आपनु दातवू लागाळीन वेरनी कोर, काहाकि वेरनीन टेम आव लागली छे, इनान कोरता कि धोरतीन खेतोमा पाक गोयलो छे.”
एने एरेन ओवतेन एक एने, दिसरू, सोरग दूत यो कोयतू जायीन आव्यु, “पोळ गोयू, चू मोटलु बाबेलोन पोळ गोयू, जू आपना भुंडला विचार कोऱ्यु रीसोन आंगुरोन रोस आखी जात्या काजे पिवाळली छे.”
एने मे तीना अजगरोन मुयोसी, एने तिना झुटा भविष्य कोरतान मुयोसी तीन भुंडली आत्मा डेटकान रूपोमा निकेवतेलो.
इनासी तिना मोटला सोहोरोन तीन तुकडा होय गोया, एने जाती जातीन गावे पोड गोया; एने मोटला बाबेलोन फोम परमेश्वर काजे आवी कि चू तेरी रीसोन जलजलाहाटोन, आंगुरोन रोस हिनाक पियाळे.
ची बायर, जीनीक तू देखलू छे, ची मोटलु नोगोर छे जे कोवीन राजापोर राज कोरतेली छे.”
तेरा माथा पोर यो नाव लिखलो होतो, “भेद-मोटला बाबेलोन कोवीन वेश्यान एने भुंडला चीजोन आया.”
तेरा तोकलीतोन बिकोन मारे चे जादा नांबे उभरोहीन कोयसे, ‘हे मोटला नगर, बाबेलोन, हे पाक्का गाव, हाय, हाय, घोळी भोरमात तुसेक दोंड जोळ गोयलो छे’”
पोछु एक ताकत वावू सोरग दूत मोटली घट्टीन पुळन तोसु एक दोगळू चूट्यु, एने यो कोयीन दोरीयामा नाख देदू, “मोटलो गाव बाबेलोन तोसोच मोटला ताकतसी पाळाय जासे, एने ओवतेन हेरो कोबी बी पोतू नि लागे.
पोछु मे एक ताकत वावा सोरग दूतो काजे देख्यू जू उचला बुलोसी यु प्रचार कोरतू होतु, “इना किताबोन उगाळने एने तेरा छापा तुडनेन लायक कुन छे?”