11 “कोवीन व्यापारी हेरेन कोरता रोळसे एने कापसे काहाकि हिमी हिंदरु माल मोल मुले नि लेये,
बाकीन चे मोनपोर नि लेदा जात रोया काहना तिंदरा खेतोमा, काहना व्यापार काजे.
एने पेरवा वेचने वावा काजे कोयू, “इनू काजे न्या गोथो ली जावू मारा प्रार्थनान घोरो काजे व्यापारोन घोर मा बोनावू.”
चे लुबोन कोरता वाते गाळीन तुमु काजे आपना लाभोन कोरता बोनावसे, एने तिंदरा पोर पेहेलेसी होय रोई तेरे आवनेसी काहीन टेम नि होय, एने तिंदरा नाश सुवतलु नि.
इना चीजोन व्यापारी जे हेरे लारे धोनवान होय गोयला होता, तिंदरी तोकलीतोन बिकोन मारे नांबे उभा रोयसे, एने रोडता एने दुख कोरता जायीन कोयसे,
“हे सोरग, एने चुखला माणसे, एने प्रेषितोन, एने भविष्य कोरता, तिना पोर खुशी कोरु, काहाकि परमेश्वर नियाव कोरीन तिनी जुव गोथू यु बोदलू लेदलु छे.”
एने दिवान विजावो पोछो कोबी तारेमा नि चोमके, एने लाडू लाडीन बुल पोछु कोबी तारेमा सोमवाये नि; काहाकि तारा व्यापारी कोवीन प्रधान होता, एने तारा कुहराय सी आखा जात्या भुलवाय गोयला होता.
काहाकि हेरा व्यभिचारोन भयानक आंगुरोन रोस वोजेसी आखा जात्या पोळ गोयला छे, एने कोवीन राजा तिनी पुठी व्यभिचार कोरला छे, एने कोवीन व्यापारी तेरु सुख-विलासोन जादा होयनेसी धोनवान होयला छे.
“कोवीन राजा चे हेरे पुठी व्यभिचार एने सुख-विलास कोऱ्या, जेतार हिंदरो धोपनेन धुवाळू देखसु, ती हेरेन कोरता रोडसु एने छाती ठूकसु.