1 पोछु मे मंदीरमा गोथू काहनास काजे उचला बुलोमा तीनु सात सोरग दूतो काजे यो कोयतेलो सोमव्यू, “जावू, परमेश्वरोन रीसोन सात वाटक्या काजे कोवी पोर उलटाव दे.”
तेत्यार परमेश्वरोन यो मंदीर सोरगमा छे, उगळी गोयो, एने तेरा मंदीरमा तेरी वायदान संदूक देखाय पोळ्यो; एने वीजव्या एने बुल एने गाजनो एने भूकंपो होयो एने मोटला गारा पोळ्या.
एने एक एने सोरग दूत मंदीरमा गोठू निकवीन, जू वादवा पोर बोसलु होतु, मोटला बुलोसी आयळीन कोयू, “आपनु दातवू लागाळीन वेरनी कोर, काहाकि वेरनीन टेम आव लागली छे, इनान कोरता कि धोरतीन खेतोमा पाक गोयलो छे.”
एने एक एने सोरग दूत जीनाक आगठापोर होक होतु, वेदीमा गोथू निकव्यू, एने जेरे जुव धार-धार दातवू होतु तिना पुठी उचला बुलोसी कोयू, “आपना धारदार दातवू लागाळीन कोवीन आंगुरोन वेलान गुछा काट लेवू काहाकि तिंदरा आंगुरोन वेला पाक गोयला छे.”
पोछु मे सोरगोमा एक एने मोटू एने नेवलायन निशाणी देख्यू, मतलब सात सोरग दूत जिंदरे जुव सात आखरी तोकलीत होता, काहाकि तिंदरो सोर जाणेसी परमेश्वरोन रीसोन आखरी छे.
सातवू सोरग दूत तेरो वाटको वाहवा पोर रेचवी देदू, एने मंदीरोन सिहासन गोथू यो बुल सोमवायो, “होय.”